Rocroi - Aubigny les Pothees 22 km Dag 12

1 mei 2024 - L'Échelle, Frankrijk

Tim had zich nog niet laten zien vanmorgen toen ik om 9uur vertrok. Toch even bij de bakker kijken, het was een feestdag hier maar de bakker was toch open, top. Ik ontbeet op de rand van het stadje bij een monument uit de 1e WO. Vannacht was ik nog wakker geweest, het heeft nog flink geonweerd, gelukkig lag ik binnen. Enkele kms later liep ik de bossen in met harde wegen. Heerlijk weertje en de pijpen konden voor het eerst afgeritst. Ik had er weer zin in, en in Chilly bij het witte kerkje nam ik mijn 1e pause na 11 km. Het waren hier nog steeds de Ardennen werd er met grote borden aangegeven in de bossen. Waar mijn uiteindelijke halte van vandaag zou zijn wist ik nog niet. Het sloeg 12 keer toen ik in Chilly weer vertrok. Mooie paden maar toch ook weer pittig met die rugzak. Het werd zo warm dat de lange mouwen zelfs uit konden. Ik had mijn gezicht ingesmeerd maar door het zweet dreef alle crême in mijn ogen wat ging bijten. Plots sprongen 2 reetjes uit een struikgewas langs het akkerpad. Ik was nog aan het genieten en keek ze een tijdje na, toen mijn oog viel op 4 kleine pluizige beestjes. Ze hadden mij ook gezien en huppelde weg en verdwenen in een berg bouwpuin. Dit waren jonge........ vosjes of wolfjes ? Ik pakte direct mijn camera en zag de moeder, dus toch vosjes. Ik heb een half uur staan wachten maar ze hebben zich niet meer laten zien. Zo jammer, wat had ik hier graag een foto van gehad want zo iets moois kom je niet elke dag tegen. In Aubigny les Pothees was het doods, vreselijk doods op straat. Ik had genoeg gelopen en was op zoek naar mensen die me te hulp konden schieten. Ik gooide me ergens neer, maar buiten een dame op haar terras was er niemand die me zag en aan kwam rennen. Dan deze vrouw maar proberen, te beginnen om water te vragen. Zonder dat ik het vroeg verwees zij me naar een klein straatje waar boven de deur een St Jacobsschelp hing en het een gemeenteherberg betrof voor pelgrims. Waarom wist ik dit niet ?  Een jongen van ongeveer 16 jaar zag me staan en kwam naar me toe. Hij belde het nummer wat op de deur stond en deze man gaf een code door waarmee de deur openging. En wederom is het me gelukt. TOP. Deze man zou om 16.00 uur komen en kreeg ik voedsel uit de provisiekast zodat ik in de grote keuken dit kon bereiden. Ik was weer een tevreden pelgrim. Mijn zus Peet belde hoe 't met me ging. Leuk. Thanx zusje. Om 18.00 uur tijdens het koken vond ik een logboek, er waren meerdere pelgrims geweest de afgelopen maanden. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Henk Oudenes:
    1 mei 2024
    Heb daar in 2015 ook geslapen. Buen Camino. Leuk je te volgen.
  2. Postbode marloes:
    1 mei 2024
    Gister heette hij nog Pim?🙈🤣🤣🤣
  3. Door:
    2 mei 2024
    Overdag een zonnetje en 's nachts een dak boven je hoofd!
    Hoe fijn is dat!
    Met onweer in de tent is ook niet aan te bevelen...
    Geniet lekker verder Bea!

Jouw reactie