Chateau Porcien - Bazancourt 22 km Dag 15

Niks vergeten, ieder zijn eigen spullen, er ligt overal wat als je met meerdere mensen bent. De dames waren al weg en zouden morgen hun laatste dag lopen. Ze lopen ieder jaar 1 week, dus het duurt nog wel even voordat ze in Santiago zijn. Even de bakker gedag zeggen en hierna begon het al snel weer te regenen. Beetje saaie weg tot in Avançon waar ik de dames trof op de trede voor het gemeentehuis voor een eerste pauze. Het zonnetje kwam er even door maar maakte weer gauw plaats voor nieuwe regen. Het bleef vrij saai met niks dan velden zover het oog reikte. Vele velden waren al ingezaaid, maar nog niet alles. Ze zijn er hier ook vrij laat mee. Het werd koud, ik zou graag een sjaal en handschoenen gehad willen hebben nu, het woei hier flink op die kale stukken. Een belletje van zus Jeanne. Bij jullie schijnt 't warmer te zijn dan hier. De dames liepen ver achter me maar hadden wel al een dure slaapplek een dorpje verderop. Ik liep tegen 14.00 uur en ruim 20 km in de benen, het stadje Bazancourt binnen. De temperatuur melder in de straat gaf 12 graden aan. Er was geen mens te zien, geen hond en ook geen enkele kat, nada niks. Waar zit iedereen hier toch ? Wat nu te doen. Er is hier wel een Hotel, maar dat houd ik achter de hand als ik echt niks ga vinden. Ik liep naar de kerk waar ook het gemeentehuis lag maar het is zaterdag en dus is alles toe. Even telefoneren met een nummer wat ik vond op Google maar kreeg er het antwoordapparaat aan. Juist op dat moment komt er een man voorbij gelopen in opvallende legerkleding. Kom op Beum, borst vooruit, blik op je weet wel en de ogen in de juiste stand. Hij vertelde dat ik bij de burgemeester moest aanbellen, die moet je in deze situatie helpen. Maar ja natuurlijk,  maar waar woont die lieve man dan? De soldaat liep met me mee tot aan de burger zijn huis en de rest moest ik zelf doen. Het was een grote boerderij en een klein meisje reageerde op mijn bel. Pappa kwam aanlopen en in gebrekkig Frans /Engels kwamen we alweer een heel eind. 10 min later had ik in het grote huis de slaapkamer van de kleinzoon van de burgemeester tot mijn beschikking. Dat doe je toch weer verdomd goed Beum, slapen in het Burgershuis. Niks geen duur Hotel dus. Lekkere hete douche, even luieren en dan het dorp in voor een lekker biertje bij de tabac waar bijna iedere Fransman zit die wel van een biertje en van gokken houdt, want er wordt wat af gegokt in Frankrijk. Ik was er de enige vrouw en kreeg veel aandacht, en allemaal in het Frans. Er was paardenrace op het grote scherm en ik mocht zeggen op welk nummer er ingezet moest worden. Het werd groot feest, want 2 keer werd mijn opgegeven paard 1e. Ik bracht geluk in de tent en mocht niet meer afrekenen wat ik dronk. Dit gaat niet goed komen Beum. Bijtijds vertrok ik naar een eetgelegenheid maar helaas waren alle vier de eettenten hier gesloten en dit op zaterdagavond. Met een lege maag liep ik terug naar de burgemeester waar ik zijn dochter trof in de gang. Of ik al gegeten had ? Nee, alles is fermé. Ik kon om 19.30 uur beneden bij hun aanschuiven in de keuken voor een pizza en natuurlijk weer wat Franse les van de kinderen. Ze hadden 3 leuke kinderen onder de 10 die erg nieuwsgierig waren.