Bazancourt - Reims 18 km Dag 16

Om 8.00uur was ontbijt, de jongens waren nog niet op, ze vonden het wel fijn bij elkaar op de kamer. Annlee, dochter van, heel erg bedankt voor de gastvrijheid en klaar voor weer een dag. Wel nog even een foto van de boerderij. Buiten het dorp was veel industrie maar niet storend. Het was zondag en ik liep wederom de hele route over akkerpaden. Het was best aangenaam weer, de jas kon uit. Het enige wat ik onderweg tegenkwam waren een paar silo's in de middel of nowhere en vanaf dat punt kon ik de Kathedraal van Reims in de verte al zien, maar het waren nog gauw 6 km. Vóór de stad lag eerst nog Betheny, daarna 1km langs een drukkere weg waar ik uit kwam bij een groot tuincentrum waar het vreselijk druk was. Ik nam er een terrasje en dronk een cola. Het begon wederom te miezeren en de jas moest weer aan. Nog een paar km tot aan de Kathedraal waar het wel erg druk zal zijn op deze zondag. Ik was er bijna toen ik werd aangesproken door een Française op straat, ze zag de schelp op mijn rugzak. Ben je op weg naar Santiago vroeg ze me. Zij was ook naar Santiago gelopen, maar dan vanaf Burgos (SP) in 2001. We hadden een leuk Engelstalig gesprek tot haar man en 5 kinderen erbij kwamen staan. Of ik al in de Kathedraal was geweest? Nee nog niet, ik ga nu kijken en of ze daar iets voor me hebben voor vannacht. Heb je nog niks dan?  Nee ? Zou er weer een Engeltje op mijn schouder zitten ? O, maar je kunt bij ons overnachten, dit zouden wij heel erg fijn vinden. Ik kreeg hun adres en ik kon komen als ik er klaar voor was. Verbaasd liep ik verder van wat me nu weer was overkomen. Ik liep de Kathedraal binnen en vroeg bij de souvenirkraam binnen een stempel voor in mijn paspoort. Dit gebouw is prachtig maar helaas kwamen de glas in loodramen niet zo tot hun recht omdat de zon er niet op scheen. Ik was hier al 2 keer eerder geweest en hoefde dus geen uren rond te lopen maar misschien zag ik annemieke, Berlinda of Pim nog ergens. Voor mijn gastgezin moest ik 700mt teruglopen. Net wat ik dacht, was dit opnieuw een super groot huis. Clarisse en Guillaume Lamy hebben 7 kinderen tussen de 18 jaar en 8 maanden. Oo, I love children, I sad.                    Ja lezers, het is geven en nemen. Een mooi huis, warm bed, maaltijd, douche en ontbijt in ruil voor 7 kinderen, ga ik heus wel overleven voor een avond. Ik had een leuk gesprek bij de koffie en ik voelde me direct thuis in dit meer dan 100 jaar oude gebouw met al z'n oude elementen. Een man had ze op straat nooit aangesproken, een vrouw wel, zei Clarisse. Het toeval wil dat Guillaume, Annlee de dochter van de burgemeester van vanmorgen kent. Ik wilde ze niet teveel belasten dus vertrok ik naar mijn kamer op de 3e etage met uitzicht op de kerk die vlak voor mijn raam staat. Ik moest om 19.00 uur beneden zijn zei Guillaume want hij had een verrassing voor me. Er werd een fles champagne geopend want ik zou weldra de champagnestreek inlopen. Ik kan niet alles omschrijven wat ik met deze familie meemaak, het is een fantastische ervaring. LEZERS, IK BEN TE GAST BIJ DE FAMILIE VON TRAPP. Wie kent ze niet. Ze spelen allemaal een instrument, ze zingen met de hele familie. Na het dinner is er elke avond een gebed in hun kleine kapél op de knieën, groot en klein, en ik mocht er deel van uitmaken. Hoe ontroerend om dit gezin te zien, hoe klein ze ook zijn. Met de oudste 2 kinderen hebben de ouders nog een lied voor mij gezongen, het beroemde lied, edelweiss uit de film. Zie filmpje. Ze zouden me nooit vergeten. Ik hun ook niet, dat staat vast.