Dag 70 Pamplona / Puente la Reine 25 km

Ben gisternavond nog voor dat de lampen uitwaren al in slaap gevallen, dat was niet om 22.00 uur, heb er om 22.30 uur nog wel binnen horen komen, dus vrij laat voor een refuge. Maar het moet nog een groot feest zijn geweest in het centrum, blijkt dus meestal wel op zaterdag te zijn, lucky us. Ben bang dat ik met pluggen in te laat wakker wordt, maar ik heb heerlijk geslapen, geen slaapzak nodig, temperatuur was lekker hoog in de zaal, mijn Slowaakse vrienden waren ook al aan het inpakken. 06.00uur op pad, dit om meerdere redenen, de wasruimtes en de plee zijn nog lekker rustig, en smorgens is zo fijn lopen, en het zou heet worden, de hele week trouwens, boven de 30 grd, ruim, dus voor de middag binnen zijn is dan wel heel plezierig. Helaas duurde het 10 km voor er een ontbijtje te koop was, hier maakte natuurlijk iedereen gebruikt van, warm croisantje, ja dat kunnen ze hier in Spanje ook. Weer veel mooie foto's gemaakt, 40 windmolens on the top, en heet hier de wind van de sterren. Later over de pass, Puerto del Perdón 734 m , hier staat ook een prachtige groep pelgrims, gemaakt van ijzer, ze lopen richting Santiago, veel pelgrims aanwezig op deze plaats, bezienswaardigheid, er waren me net een tiental Spaanse mountainbikers voorbij gefietst, zag zo'n lekkere halfbloed staan, of hij van mij de foto's op deze plek wilde maken, con alegria signorita, tuurlijk lekker ding, muchos gracias, oordeel zelf of de foto gelukt is van de rij pelgrims in ijzer, niet van de Spanjaard, daar heb ik geen foto van ( jammer ) Ook trof ik hier Jane uit New-Seeland, al even niet meer gezien, gelukkig nog in de race. In Obamos even de schade in mijn schoen moeten bekijken bij een kerkje, was er lekker koel en ik zag van hieruit de pelgrims niet lopen, zodat ik me niet liet opfokken om weer in de benen te moeten. Voet voelde niet lekker. Steeds meer mensen hebben last van voeten en knieën, afdalen op die losse keien is oppassen geblazen, je ligt zo op je kont. Hierna Cynthia en haar vader ook weer ontmoet, hele leuke meid, ze komen uit Rayman , geloof een eilandengroep in de Indische oceaan . Het werd steeds warmer, mensen zoeken steeds meer de schaduw op, zag een vrouwtje lopen met plu, ja als het nog warmer gaat worden dan wordt mijn plu ook een Sol. Wat me wel al een tijdje opvalt is, dat hier heel erg veel graanvelden zijn, bij ons toch niet meer, enkel nog mais, bieten, en veel asperges. Na nog een dorpje te zijn gepasseerd na mijn break, lag daar in het dal Puente la Reine, mooi kerkje, er zat een ooievaar op de toren, maar vloog net weg toen ik er een plaatje van wilde maken, heb wel een mooie foto van een paar prachtige vlinders op een paarse bloem die aan t flikflooien zijn. Heel veel prachtige vlinders hier trouwens. Trof net voor t dorp nog twee kennissen, ola ja alles bueno. Heb nergens gereserveerd, een van de refuges lag al direct vooraan, 7 min voor het dorp, even doorlopen dus, in het dorp was het wel erg gezellig, de hoogmis was net uit, o ja het is zondag, je weet de dag toch niet meer als je hier loopt, ook de tijd niet. Maar in het centrum zag ik geen refuges , alleen Hotels, even vragen, er was over de brug een aanwijzing , de berg op dus, het bekende gele pijltje volgen, refuge, en een berg/ heuvel werd het zeker, ik was de eerste, kon bed en kamer uitzoeken naar ik wilde, lag uit het dorp maar tegen de route, hier zouden ze straks nog de late dakloze heensturen denk ik. Er stonden wel al wat rugzakken van pelgrims die het prettiger vinden zonder rugzak te lopen, ja ik ook. Grote refuge maar door de ligging niet druk, en toch maar 350 mt van de route. Dan doe maar een biertje voor deze dame, en inschrijven natuurlijk, stempel voor paspoort, even doorgeven wat madam vanavond wenste te eten, lekkere douche, wasje doen, och de dagelijkse dingen die ik thuis ook allemaal moest doen, tja lives goes on, maar t is hier toch anders. Even naar de receptie lopen, en dan ga ik maar lekker buiten zitten, alvast een blogje voor jullie schrijven, het is pas 13.30 uur. Er zijn vanmorgen, ik doe een gok, 200 pelgrims met mij vertrokken van uit Pamplona, inclusief fietsers, hier in de herberg slapen er 9, denk door de ligging, maar wie staat er bij de receptie, de drie Slowaken. Ik moet een zender bij me dragen, want dit kan echt niet anders. Ik krijg er een heel raar gevoel bij, dit mag dus geen toeval heten, is het dan het lot. Ik weet niet eens wat het lot is. Na een uurtje zat ik aan de bar van de schrik te bekomen denk ik, komen de mannen ook iets drinken, twee vertrokken weer na hun biertje, ik bleef met Jan die het beste Engels spreekt lekker babbelen, maar het gesprek kreeg een hele andere wending, zoals zoveel verhalen hier op de camino, nee lezers, dit is niet mijn prins, maar veel meer, ik denk een vriend voor het ,,leven,, gevonden te hebben, de emoties van het zien van de Pyreneeën komen dicht in de buurt. Het waait hierboven op de heuvel lekker, zodat het niet zo warm aanvoelt, ben later buiten in het gras gaan liggen, veel pelgrims kwamen er niet meer. Mooie accomodatie, rustig, turend naar de wolken komen er drie ooievaars over vliegen, en na een tijdje weer terug, wat mooi om dat zo te zien, hier en daar ligt er nog een pelgrim uit te rusten, rest zal wel op bed liggen, ieder met zijn eigen gedachtes. Een Duitse vrouw werd weggebracht naar het centrum, moest naar huis, vriendin bleef, soms loopt er iemand mee voor een paar dagen. Over een uurtje eten, heb trek. Het was een lange tafelzitting niet vanwegen het vele eten wat we kregen, er was niks aan over, maar t was super gezellig, 9 mensen, 6 nationaliteiten, echt zo bijzonder. Brasil, Taiwan, Australië, USA, Slowakije, Nederland, en we verstonden elkaar, beetje Engels, Portugees , ieder zijn tocht en ieder zijn verhaal, met of zonder bestemming. Heb vanavond nog een tijdje met twee Slowaken de avond afgesloten, morgen weer vroeg op, wordt weer warm. Later.