Dag 35 Clairgoutte - Courchaton 29 km

Vannacht nog even mijn was binnen gehaald anders zou ik vanmorgen alles nat aan moeten trekken met die ochtenddauw erin. Om 07.00uur reed de bakker het erf op, mijn kamp was al opgeslagen en ik was klaar voor het ontbijt, helaas geen eieren met spek vanmorgen. De katten zaten overal, zelfs in de ketels en de bestek-la van de keuken. De rekening was niet klaar en kwam er ook niet, wat dacht ik wel niet. Regen zou er komen zei Annette, we zullen zien, als het valt kan ik er toch niks aan doen. Mijn telefoon is weer vol, gastvrouw met gouden hart, bedankt. Vandaag zou ik richting de bossen van Mont Lambert gaan, hier lagen leuke dorpjes als, Lomont,  Faymont, Courmont, heel wat Monten bij elkaar. Langs een weg verschoot ik even toen ik er al bijna bij stond, een ree aangereden, heel zielig, maar gelukkig leefde hij niet meer, want anders, ik moest er niet aan denken. Even later weer een dood dier, het lijkt de dodenweg wel, een slang, geen cobra, maar toch een slang. Na een km of 10 was er nog steeds geen leuke pauzeplaats, dan maar een dikke kei langs de kant als krukje gebruiken.  Ik heb hier mijn klamme was nog even opgehangen over een draad langs de weg, wordt anders zo muf in die kleerkast. Het weer was prachtig, kon niet beter, ik genoot. Weilanden, en soms toch wel weer eens de kuiten eronder,  totdat................. daar staat hij, vol voor me, we kijken elkaar aan en doen allebei even niks van verwondering, totdat er één een beweging maakt, en dat was ik, mijn camera, SNEL.  Maar net zo snel was hij weg, ik heb zijn achterste nog op de foto, een groot hert met flink gewei, dat is eens wat anders dan een ree. Verbouwereerd loop ik door. In een gehucht zonder naam stond ik een foto te nemen van prachtige lavendel in de tuin, staat er een man te kijken, sa va? Of ik wat wilde drinken, bij binnenkomst zat de hele keuken vol mannen, jagers die hun trofeeën kregen voorgeschoteld. Ik was net op tijd om mee aan te schuiven, we kregen wild konijn en wild zwijn, met kaas en cake na. Wat een bofkont ben ik weer. Na een tijdje moest ik toch maar weer eens opstappen, voor de wijn bedankte ik, wat ik toch wel jammer vond, maar ik moest nog een stukje verder, en wijn in de knieën loopt niet zo lekker. Hier liep vandaag ook weer de weg naar Santiago mee over en ik heb het idee dat áls die meeloopt de route beter begaanbaar is, geen bomen die over paden liggen enz. Een laatste stevige klim en dan zou ik in Courchaton zijn, wat hier te halen viel wist ik nog niet want in de bossen boven op de heuvel voelde ik dat er al druppels vielen, nu nog naar beneden en ik zou er zijn, en met regen is er nergens iemand buiten, en een tent opzetten in de regen is ook al z'n onderneming. Op internet zag ik dat er een pub was, de Simpsons, zouden die nog bestaan?  Ik had geluk, de eigenaar lag in de pub te luieren en er was verder niemand. Ik stond hier droog en doet u dan maar een lekker biertje wat ik verdiend heb vandaag. Hierna mijn volgende vraag.  Of er slaapmogelijkheden zijn in dit gehucht?  Nee Beum natuurlijk niet, hoorde ik mezelf denken. Ja hoor, ik heb wel iets voor je, samen liepen we achterom naar boven en voila, een bed met badkamer en bad en dit weer voor niks nada noppes. Dit gehele appartement zal ooit door hem en zijn familie bewoond zijn geweest maar was nu onbewoond en nog met alles erop en eraan. Dan maar eerst een bad, daar had ik z'n zin in en was heerlijk heet, de halve kleerkast ermee in dan maar, dit kregen we hier wel droog, en beneden in de bar kon ik ook nog eten, hij zou wel wat voor me klaarmaken en dit met prachtige oude rock muziek uit de boxen.  Aan mij vanavond geen kind meer, niks meer aan doen, ik ben superblij en happy.