Dag 31 Éloyes - Maxonchamp 25 km

Om 07.30 uur had ik mijn kamp weer opgeslagen en liep ik al met de kinderen over straat, niet naar school, maar eerst maar even een lekker broodje halen. De zon scheen en langs de Mairie aan de Moezel moest ik eerst eens even schoon schip maken in mijn kleerkast, het klopte niet meer, alles heeft een plek en dat was voor nu even ver te zoeken. De route stond op mijn telefoon, er kan niks meer mis gaan. Het weer moest ik wel in de gaten houden zodat ik bijtijds ergens droog stond. Niet veel later werd het al flink donker, hier moest ik een stuk paralel lopen aan een snelweg. Gelukkig stond er een bushokje, dit ga ik misschien verderop niet meer tegen komen, besloten om hier maar alvast te blijven zitten want het werd steeds donkerder, en uiteindelijk gitzwart. Het verkeer op de snelweg paste de snelheid aan en het sloeg vreselijk hard in, dit heet dus noodweer,  als je buiten zit beleef je het nog intenser. Ik zat er uiteindelijk al 2 uur en ik besloot toch een gok te wagen met de poncho, misschien tot het volgende bushokje want het was beslist nog niet het laatste war vandaag gevallen was. Het noodweer heeft 4 uur geduurd, ik heb toch mijn regenpak aan moeten doen, anders kwam ik niet vooruit, getest of het waterdicht was en dat was het. Het water kolkte overal over, wat een massa water in korte tijd. Aangekomen in Remiremont leek er een einde aan te komen, het pak kon uit. Er waren hier 5 apotheken en allemaal tussen 12.00 en 14.00 uur gesloten, laat ik in die tijd dan net hier zijn. Dan maar even een kopje chocomelk drinken op een terras, heerlijk, want ik had het koud, het was de eerste keer dat ik de lange pijpen aanhad en de dikke trui. De laatse apotheek was inmiddels open, want ik moest pijnstillers hebben. Wat een mooie stad trouwens Remiremont, jammer dat het z'n slecht weer was en er niks op de terrassen zat. Nog 11km tot de camping, ik had ook nog niet veel gelopen i.v.m. het noodweer, ik heb meer in bushokjes gezeten.  Bij de camping aangekomen heel aardige man, Olivier, ik kreeg eerst een pilsje alvorens mijn tent op te zetten, dat had ik verdiend vond hij. Dit tot nu toe de goedkoopste camping. Ik was mijn tent aan het opzetten komt Olivier naar me toe en vraagt om even mee te lopen. Hij zegt dat deze chalet vrij staat en ik het mag hebben voor vannacht, oeps wat moet ik dan bijbetalen????  Niks Madam, iemand die naar Rome loopt verdiend dit, ik wist effe niet wat ik moest zeggen, dit chalet voor mij, en voor nada noppes. Iets van eten klaarmaken deed hij ook nog voor mij  bordje frietjes en hamburger bij hun in huis, met veel vrienden en familie, waarvan ik foto's heb gezien van hier 20km vandaan, een halve meter hagelstenen. Heb ik het getroffen vandaag , dacht het wel. Top en bedankt  Olivier en zijn vrouw Sofie. Hier ga ik enorm van genieten.