Champillon - Moussy 18 km Dag 18

Vanmorgen wilde Jeffrey me met zijn auto wegbrengen naar de bewoonde wereld, maar heb dit na mijn ontbijt vriendelijk afgewezen. Bijna 2km moest ik teruglopen, maar kwam op deze verharde weg toch twee Noorse pelgrims tegen die zometeen toch de blubber in zouden lopen, dat kon niet anders. Iets verderop kon ik me een prachtig panorama over de stad Epernay herinneren. Er stond nu een pracht van een Hotel waar ze 7 jaar geleden met de fundering bezig waren. Toch kreeg ik helaas weer een stuk blubberbos te belopen. Ik sta dan te bibberen op mijn poten. Bij mijn vertrek zijn mijn broek altijd schoon en mijn schoenen droog en in een mum zie ik er weer niet uit. Aangekomen in Hautvillers met prachtig zonnig weer genoot ik volop. De pijpjes konden afgeritst en de mouwtjes uit. Gelukkig was het nu geen weekend, anders zou het wel eens heel erg druk zijn geweest hier. Ik liep ook weer even de kerk binnen waar monnik Dom Perignon in een tombe ligt begraven vanaf 1915, de uitvinder van de champagne. Bijna iedere straat heeft hier wel een champagne-wijnerij. Vandaag heb ik iets uit mijn rugzak gehaald wat ik nog niet eerder heb gezien na mijn vertrek thuis. Het heeft 2 ovalen donkere glazen en twee oren en wordt zonnebril genoemd. Morgen hebben de Fransen opnieuw een vrije dag. Ik moet hier terdege rekening mee houden ivm eten, dus liep ik eerder de wijnranken naar beneden omdat er aan de rand van de stad Epernay een grote Leclerc ligt. Ernaast een kleinere Aldi, dit shopt iets lekkerder dan die héle grote jongens. Het is pas de 4e keer dat ik in een supermarkt kom, want de rest van de maaltijden mocht ik steeds aanschuiven. Graag zou ik vandaag eens bij een champagneboer willen overnachten, ik ben er nu toch. Deze hebben altijd slaapgelegenheden voor de buitenlandse medewerkers en die zijn er nu toch nog niet. In Moussy ging ik een poging wagen. Toch had ik van Jeffrey een naam meegekregen voor een eventuele overnachting, maar hij was er niet zeker van en had geen adres. Ik zag een heel opvallend type in de rue les grande lopen waarvan ik wist dat ik haar moest hebben voor hulp. En ja hoor, bingo. Ze sprak veel, té veel, en ging met mij op champagne-boeren-jacht. We kwamen bij champagne-bedrijf Jean Michel en waar ik terecht kon. Geen overbodige luxe natuurlijk, maar alles was superschoon. Met Florence, de vrouw van Jean zijn zoon Olivier, een kopje koffie gedronken. Jean is al een tijdje overleden  maar de champagne behoud zijn naam. Bij het vragen naar een biertje moesten we naar de kantine van de medewerkers, maar ik had er een gescoord. Er is in dit dorp helemaal niks te krijgen, alleen een bakker, maar ik had vanmiddag al brood ingeslagen voor morgen.Toch had ik graag iets warms gehad vanavond. Misschien zou er om 19.00 uur een pizzawagen bij het voetbalveld kunnen staan zei Florence, maar ze wist het niet zeker. De druiven die hier staan zijn veelal de Chardonnay en de pinot Noir. Veel later kwam Florence me vragen welke pizza ik graag zou lusten, want ook zij had besloten pizza te eten. Om 19.30 uur kwam ze me een doos van de Italiaan brengen en was ook nog eens van de zaak. Ook deze vrouw kon bij de vele Franse vrijgevige mensen in mijn hart en hoop er nog veel te ontmoeten. Lezers;  het engeltje zit nog steeds op mijn schouder, fijn blijven zitten meid, voorlopig nog niet wegvliegen.