Dag 8 Stavelot - Commanster 28 km

Ik zat al even in de keuken, Anne-Marie was even warme broodjes halen, ik rook de koffie al, maar het was toch weer grauw en miezerig met uitzicht op de heuvel. Zondag vandaag, zie af van een kerkbezoek. Ik kom er achter dat mijn gastvrouw heel goed Duits spreekt, en voila, we kunnen lekker babbelen. Ze is heel creatief met poppen en haar man speelt de trekzak, ja die was al luid en duidelijk te horen in huis, zijn eigen CD. Ze had het top voor mekaar, en met een zakje eigen gebakken wafels, en een stempel voor mijn paspoort ging ik weer onderweg, waar naar toe, geen idee. Maar mijn Frans gaat steeds  beter ook zonder al die gebaren, maar toch, hier in Wallonië en straks in Frankrijk ben ik toch best een talenknobbel,  Nederlands,  Engels,  Duits  en een petite peu Frans, maar mijn gebaren zijn perfect, kan straks in Frankrijk goed mee als de tweede  Irma Sluis, zij achter Marc Rutte, en Beum gewoon achter Manuel Macron tijdens zijn Covid preek.  Bij het verlaten van het dorp werd ik luid uitgeblaat door een geit boven op een talud, heb hem nog lang gehoord. Wat een prachtige omgeving hier, ik geniet volop. Tot ik bij een statue van Eddy Merkx sta, dit had ik met mijn huiswerk maken wel gezien, maar zou nét niet op de route liggen, hiervoor op 100 met moest ik afslaan, dus ik was 100mt te ver doorgelopen,  wel leuke foto.   In de forrest was het super , rustig, vogels, genieten. Waren nog wel natte paden maar je kon er hier en daar beter langs, sluiproute dus.  Enkele mountainbikers die aan komen stuiven en die van je verwachten dat je maar een snoekduik maakt en dan ook nog niet eens sorry zeggen, dit zijn nou de etters onder de bikers.  Heb een bever gezien en een mooie uil, prachtige omgeving, kan niet anders zeggen, en die rugzak, och het gaat steeds beter. Boven op de heuvel maak ik een foto van ,,croix de la belle femme,,  op jawel 525mt, niet slecht.  De paardeboer kwam net aanlopen, lieve man, zijn vrouw had 10 paarden maar hij mocht ze verzorgen. In het kleine gehucht Logbiermé zette ik me even in een voor mij neergezet huisje. Komen er vier wandelaars voorbij lopen, ze zijn al 7 dagen onderweg en hun eindbestemming is Oure, begonnen in Eupen, ook over de GR5. Was even gezellig gepraat te hebben, en een klein uurtje later trof ik ze opnieuw op de route aan de soep, zittend aan een picknick tafel,  of ik ook een tas soep zou lusten, een tweede keer dit vragen kreeg hij geen kans toe, want ik zat al. Heerlijk tomatensoepje,  knapt een mens van op. De oudste, maar nog vitale man, hield wel van een babbel en was in de oertijd ook naar Santiago gelopen. Wat een geweldige gastvrije Belgen. Mijn plan was om naar Commanster te lopen, er was daar wel helemaal niks, dus ik begon het bij te schaven om dichterbij op de camping in Vielsalm te verblijven. Maar ik had nog niet een voet op de entree gezet, vliegt de deur open, NO TENTE !!!!!!  Ook goededag ????   Wat een onaardig mens, een camping waar geen tenten mogen staan !!!!@   Ja, mijn verstand kan dit niet begrijpen. Dan toch maar door naar Commanster, hier valt verder voor mij niks te halen, dit was de enigste optie. Buiten het dorp Vielsalm was een terras open, hier even wat suikers gedronken voor de laatste 10 km, in de vorm van een cola. F1 was op de buis en zag dat ,,onze,, Max voorop lag, gaf me extra spirit voor de laatste 10km. Ik had verdomd goede benen vandaag. In Commanster zou ik moeten bedelen, de filmster uithangen of...... nog geen enkel idee. Een klein gehucht was het, maar een kerk had het wel, we zouden zien. Bij het binnenkomen van het dorp om 17.30 uur, hoorde ik wat jongeren binnen een Chateau feesten. Hier moest ik dus zijn.  Ze spraken allemaal Duits,  ik vertelde mijn verhaal/verzoek en een meid liep met me mee naar binnen naar Roland de Chateau Heer. Er waren binnen in de bar nog meer gasten, hier ook al een feestje? Het mocht, hij wees me een leuk plekje in de tuin met priēeltje, maar ik moest wel uitkijken dat ik mijn tent niet op kattestrond neer zou zetten.  Als ik klaar was, kon ik ook een biertje komen drinken.  Zo gezegd zo gedaan, na mijn blikje avondeten en enkele crackers had Beum zin in één biertje , het bedje was tenslotte al gespreid.  Wat was het gezellig, ik kon alles verstaan,  hier in de omgeving spreken ze allemaal plat Duits,  lijkt verrekkes op ons dialect. De jongeren waren allemaal met de trekker hier dit was hun honk hier iedere zondag,  bij Roland op het Chateau. Het was gewoon een kroeg waar iedereen uit de omgeving graag kwam  Duits,  Frans,  Hollands en natuurlijk ook Belgen, het was er allemaal en ik had mijn tent hier staan, op het Chateau van Graaf Roland. Waanzinnig. Veel gebabbeld met Jean-Marie de boswachter uit de omgeving.  De biertjes waren zelf gebrouwen, Roland was huisarts in ruste en brouwt nu sterk bier. Na 4 kelken moest ik passen, bedankt voor u gastvrijheid en ik moest zijn grote vriend, de Paus,  de groeten overbrengen.