Dag 74 Logroño / Najera 30 km

Voor zessen alweer de benen in, op straat was al veel rumoer van medepelgrims, waarom zo luid, hoor t zo veel van andere die hier veel last van ondervinden, vooral in de avonden, 10 uur is 10 uur, kom dan niet half bezopen een uur later op de deur bonken, want binnen komen is er echt niet meer bij. Ben met de overgebleven twee Slowaken vertrokken. Een tijdje maar, ik loop daarna liever alleen, het weer was lang niet wat ze voorspeld hadden, bewolkt en lekker windje, in de verte zag het donker, dreigde te gaan regenen, nou dat was ik niet meer gewend, maar gelukkig dreef het over, was heerlijk wandel weertje. Veel van de wijnvelden waar we gisteren de wijn van beproefd hebben, kunnen over een tijdje weer allemaal gebotteld worden, hangen er zat aan. Een fles kost hier gemiddeld €4,00 , geen idéé wat ze bij ons aan de kassa vragen voor een goede fles Rioja. In Navarrete mijn eerste bakkie met croissant, dat dachten er meer, trof hier wat kennissen, maar ook kneuzen. Ben bij deze uitgenodigd door Cynthia en pa voor naar hun eiland te komen, nou die neem ik mee hoor, wordt aan gewerkt, Reunion, ligt naast Mauritius. Een aantal mensen staan langs de kant voor verkoop van souvenirs, zoals de kerstman Marcelino, trekt toch niet z'n volle zalen denk ik, vele pelgrims lopen langs, of geld ophalen voor het spelen op gitaar, je mag doneren als je daar behoefte aan zou hebben, de man met ezel van dagen geleden vraagt geld voor zijn reis, tja hallo, ik moet mijn tocht toch ook zelf betalen. Er zaten verder een zwanenkoppel met 10 jongen langs het water, een aantal eekhoorntjes die niet bang waren aangelegd, ergens was een ruïne van een heel oud pelgrims Hospital. Weer een aantal ooievaars gezien, laag over me heen vliegend, heb wel een foto kunnen nemen, maar niet met de gsm camera. In Ventosa met de twee mannen wat gedronken na mij ingehaald te hebben, ik maak nogal wat foto's, vlak voor Najera heb ik een tijdje opgelopen met een jonge vrouw uit Trier, Annabel uit Duitsland, was een gezellig onderonsje, kwam vanuit Le Puy gelopen, stuk in Frankrijk, ook de Franse vrijheid gewend geweest, was inmiddels wel een beetje gewend aan de drukte. Vaak staat er onderweg aangegeven hoeveel kilometer Beum nog heeft te gaan, nou vanmorgen stond nog ergens 576 km en vanmiddag nog 592 kilometer, loop toch echt niet in de achteruit hoor, het worden er vanaf nu dus steeds meer, ja das niet erg, dan ben ik er nog lang niet, heb ook nog geen zin om aan te komen in Santiago, ruim geteld nog 25 dagen, en dan nog Muxia en Finesterre, kilometertje of 160 erbij denk ik zo. In Najera weer op zoek naar een alberge, nooit de eerste nemen, te druk, stukje de stad inlopen heb ik ervaren is beter, over de brug rechts, Puente de Najera, zag er leuk uit, eigenaresse was Nederlands, toch veel Nederlanders die hier wonen, ze vertelde dat het helemaal niet zo druk was, zelfs heel rustige tijd nu, zo, ben ik blij dat ik in deze tijd loop dan. Maar ook heel weinig Nederlandse pelgrims zegt ze, ja dat heb ikzelf ook al ondervonden,. Na douche en wasje, aan de rivier gaan liggen, en de zon begon zelfs te schijnen, o ja, na dat croissantje van vanmorgen niks meer gehad, 30 kilometers in de benen in 6 uurtjes, mag wel weer eens wat nuttigen dacht ik zo, honger dus, en een lekkere blonde erbij natuurlijk, op een leuk terrasje, waar het best gezellig was, hierna nog een rondje gelopen, waar ik de Belgen van gisteren weer tegen kwam. Nu even op bed, is toch wel vroeg smorgens, ga t voelen. Om 19.00 uur nog even een broodje doen ergens, alhoewel Miriam me een app stuurde dat het wereld tapa's dag was vandaag, ja dan moet je inderdaad hier zijn, zie nu even geen tapa's restaurant. Zit op t terras, komen Andrew en Meg, gezellie. Hier in Spanje voel ik me veel meer een tourist/pelgrim, waar ik me in Frankrijk veel meer zwerver/pelgrim voelde, hier is het allemaal voor je geregeld, in France moest je het allemaal maar lekker zelf uitzoeken, hier kun je onmogelijk verdwalen, vond het verschrikkelijk als ik me verliep destijds, maar toch terug kijkend had dat ook wel iets, veel meer aan je lot overgelaten, dit is het Camino pad, je kunt niet naar links / niet naar rechts, bij wijze van. Ben erg blij dat ik de ervaringen uit Frankrijk in mijn broekzak heb. Liep vanmorgen ook even met een jongen uit Texas over, hij zat er even helemaal door, na een tijdje met hem gesproken te hebben, had hij in de gaten dat hij liep met de vrouw die uit Nederland kwam lopen, hij had al over mij gehoord, that's amazing , waw, that's you ?? Hij had ineens geen pijn meer, tof toch. Nu 21.00 uur, lig op bed, even lezen nog, ze komen steeds meer binnen druppelen. Adios.