Dag 68 Roncevalles / Zubiri 23 km

Wonder boven wonder heerlijk geslapen, met pluggen natuurlijk, zover mogelijk erin gestopt. Nog geen internet verbinding zag ik, en wat doet het weer vanmorgen ? Ik kan niks zien van uit de slaapruimte, gokje op mijn zomerkleding, hoop geen regenjas nodig te hebben vandaag, maar voor de zekerheid toch maar boven in de rugzak. Geen ontbijt besteld, dat zou ik over twee km doen in het eerste dorp. Het was prachtig weer, maar snel in de benen voordat ik aan moet sluiten in de ,, badkamer,, . Toen ik buiten over de binnenplaats liep richting route, kwam er van alles binnen op mijn telefoon , bereik dus, verhaal van gisteren verzonden, gelukkig. De mist hing over de heuvels, prachtig met die koeien en schapen, wat is dit heerlijk lopen, klein beetje fris nog, was nog geen 06.30uur, meeste liepen met jas en lange broek. Dus kopje koffie en croissant op 2 km, kwam Jane uit Nieuw -Zeeland, van gister ook binnen, ze wist nog dat ik vandaag mijn verjaardag zou vieren, twee dikke kussen, dus dat werd voor iedereen zichtbaar, waarna nog meer mensen mij feliciteerden, erg leuk. Ik was nog even naar een winkel geweest had dus een klein oponthoud, waardoor op de laatste heuvel, de drie mannen uit het ontbijtcafe me zingend inhaalde met Happy Birthday to you, diepe buiging.
Na een kleine 3 uur liep ik voorgoed de Pyreneeën af. Het werd weer ,,redelijk,, vlak, de kuiten bijters kunnen voorlopig even vrij nemen. ( denk ik ). Loop nu het gebied de Pyreneeën uit en ga het Navara gebied in , als ik het goed heb. Hier stonden steeds meer mensen langs de kant voor zich van de dikke ochtend kleding te ontdoen, werd hun ook te warm. Er stonden nogal wat gedenktekens op de bergen en nu ook langs de weg , en dat zal de hele route nog wel blijven tot Santiago toe, toch wel een aantal mensen overleden tijdens hun wandeling. Was hier in Spanje ook even op bezoek bij de overledenen op het kerkhof, maar er is hier véél minder aandacht voor dan in Frankrijk, dit kerkhof in iedere geval wel, het gras stond hoger dan de zerken, en geen bloemen, dus ook geen kraan met water, ja op enkele paardenbloemen na. In een klein dorpje moest ik even batteryen kopen voor mijn hoofdlamp, kan s'avonds niet meer lezen, kosten €2,90 , ze sloeg gewoon €3,90 aan, ja hallo, staat er gek op mijn voorhoofd. Je moet zo opletten, was al de derde keer dat ze mij dat proberen te flikken hier, vooral de kleinere dorp winkels, ze slaan maar wat aan, ja feestje hè , de pelgrims bedonderen, alsof het nog niet allemaal duur genoeg is hier. Vrouwtje wist direct wat ik bedoelde, 1000 verontschuldigen. Even meegelopen met Anke een Nederlandse, wist niet hoe ze de dag door moest komen, veel spierpijn en blaren, ja, misschien geen goede schoenen of sokken. Een man liep met twee rugzakken naar beneden, vrouwtje kon het niet meer. Was geloof ik bijna ,, stervende,, , ben ze inderdaad voorbij gelopen . Laatste stuk was erg glad door de leistenen, hier ontstond een file. In Zibiri waar ik zou overnachten is niet echt veel te doen, buiten een barretje waar ik dus gretig gebruik van maakte, veel herbergen hier dat wel, ik sliep met dat groepje van het terras van gisteren op een plaats, mooie locatie, 350 mt uit het dorp. Lekkere tuin voor te luieren, Anke van vanmorgen kwam ook aanlopen, ze woont in Frankrijk. Angela hele leuke meid, Dan and his wife from de States. We kunnen hier blijven eten, das wel lekker, want buiten mij kan hier niemand geen poot meer verzetten, ik mag blaren prikken, en vanavond enkele tenen verbinden, inclusief mijn eigen, dus zuster clivia heeft het nog druk straks. Nu draait het wasje , twee machines voor ons allemaal, ruikt straks weer alles fris. Nu ligt alles buiten voor pampus, heerlijk dagje weer. Zo nu eerst een B........... pils. We hadden allemaal best honger, maar t was pas 17.00 uur, kwam met Anke aan de praat, ook een heel leven achter de rug met vele ups en downs, woont nu voorlopig weer in Frankrijk, alleen. Leuk gesprek. 19.00 uur eten, wat was dit heerlijk, dat was al even geleden, met zn tienen, rest moest buiten de deur gaan eten, waren 16 personen totaal, met helaas wat luidruchtige Spaanse jongeren. Er werd op mij getoost en gezongen voor t eten. Hierna enkele tenen moeten intapen. Tussen 06.00 en 08.00 uur ontbijt. Later.