Dag 61 Miradolo terme - Piacenza 36 km

Wat een enorme hitte op het kleine kamertje, ik had de wekker gezet om 06.00 uur maar dat had niet gehoeven want de Italiaanse was om 05.00 uur al in de weer, waardoor ik rond 06.00 uur, en met klein ontbijtje al buiten stond. De Spanjaard Angelo was al weg. Vandaag zou ik, op 15 km, de rivier de Po over moeten steken. Hier zou voor gebeld moeten worden is het advies zodat de boot er ook is, dit is geen pont wat op en neer vaart. Angelo had al gebeld en de boot zou gaan tussen 09.30uur en 10.00uur, dus dat wordt toch behoorlijk doorlopen, de Italianen hadden de tijd zo te zien. In een klein dorpje kocht ik bij een piepklein supermarktje waar opa en oma nog werkte, zo leuk dit, nog een pizzapunt en wat te drinken voor onderweg. 2x was de slagboom van de overgang gesloten en dit kan hier wel 10 minuten duren, geduld Beum. Het was warm op de dijk langs de rivier en Angelo was nergens meer te zien. Na 15 km aangekomen bij de steiger en zie, hier zit onze Angelo al te wachten, maar hij ging nogmaals aan het bellen, hier moet je inderdaad niet direct op het 1e afgaan. Het zou nog een half uur duren, och we hadden de tijd. Dit motorbootje werd hoofdzakelijk door pelgrims gebruikt die naar Piacenza liepen, dit kon ook te voet maar was iets langer over een brug ergens, en dit was eens wat anders. De schipper had alle tijd, de Zwitser met zijn teenschoenen werd nog gebracht door zijn hospita, en er zouden nog 2 Italianen komen !!! Moeten we daar nog op wachten, komen die ook nog, hij staat vast nog onder de douche. Met hun had hij afgesproken om 11.00 uur. Maar uiteindelijk waren we na 1,5 uur compleet, 5 passagiers. Heerlijk dit ritje over de Po rivier, een minuut of tien dacht ik zo, over de km's had ik eigenlijk geen idee. De schipper had zelf een prachtig huis, hier kregen we nog een stempel en vervolgde we ieder weer onze weg, nog 14 km tot Piacenza. Deze oversteek heeft veel oponthoud gehad, deze paar km heeft 2 uur geduurd en het was al 12.00 uur geweest en al behoorlijk warm aan het worden. Vandaag lange saaie wegen, vanmorgen eerst over de dijken en vanmiddag langs autowegen, niet echt wandelgenot dus vandaag. De tomaten staan hier niet fijn in rijtjes opgebonden, maar hele velden vol, liggend op de grond. De drukte van de stad was vreselijk, opstoppingen, flink getoeter en ik moest nog een heel stuk tot het klooster van Santa Maria di Campagna, maar eindelijk de haven in zicht, en deur TOE !!!!  Bellen, en ineens stond ik binnen de muren en in de mooie kloostertuin maar al gauw ook weer buiten, COVID 19. Verdorie, en ik was zo aan de pin. Even schaduw opzoeken en een alternatief gaan Googlen. Een jeugdhostel was hier ook, maar natuurlijk lag deze op 3 km en aan de andere kant van de stad, schoenen aanhouden Beum, nog even doorbijten. Is deze open ???  ff bellen, er wordt niet opgenomen, op hoop van zegen dan maar. Ik passeerde vele terrasjes, ja blondie's, nog even wachten. Ook kwam ik de Zwitser met de teenschoenen weer tegen, hoe groot is deze stad eigenlijk en hij wordt net hier uit de taxi gezet, hij kan nooit zover lopen, had een hotel in het centrum. Gelukkig kon ik bij de jeugdhostel terrecht, ik was alleen en na een douche kon ik eindelijk mijn biertje gaan drinken, ik had honger en bestelde er een lasagne bij. Bij terugkomst op de zaal waren er 2 Italiaanse jongemannen bijgekomen. Ik zei gedag en ging een dutje doen, om tegen de avond nog een ommetje te gaan doen in de omgeving waar ik ook nog even de Lidl binnenliep. Terug op zaal bleken de Italianen toch wat Engels te kunnen en nog lekker gebabbeld. Salvatore en Daniël zijn vandaag aan hun wandeling naar Rome begonnen.