Dag 55 Ivrea - Santhià 35 km

Gisterenavond nog buiten gezeten met 3 jonge pelgrims, allen alleen onderweg. Alicia ging er vandaag mee stoppen na een week en Zoë uit België begon vandaag op weg naar Rome, Andrea uit Tsjechië was met 15 kg onderweg en was nu 3 dagen bezig, allemaal vol zelfvertrouwen, goed bezig meiden. Wij weer voor achten de brug van Ivrea over op weg naar Santhia. De bergen lagen nu voor goed achter ons en maar zien wat de weg ons vandaag zou brengen. Het zou, dat wist ik wel niet erg spannend worden vandaag. Een croissant met een goede cappuccino moest me op weg helpen. Zoë was al weg, ze had er zin in op haar 1e dag. Akkervelden met veel maïs, wat bos zodat we toch wat schaduw hadden van de bomen, want het zou weer heet worden, graadje of 30 was wel weer voorspeld vandaag dus relaxt omgaan met de energie, niet direct al de motor open trekken alhoewel je dat het liefste doet in de morgen, klein beetje koel nog, maar de motor loopt toch langzaam leeg. Dan liep Bruno eens voorop dan ik, niet te inspannend want de dag zou lang worden, inspanning verdelen over de dag. In het leuke dorpje Pobbia dronken we een cola en hier liep al een via Roma straat. Gelukkig vonden we onderweg net genoeg water, overal pakken waar je maar kan, zelfs al heb ik op 500 mt gedronken doe ik het dan weer, kan dan zo maar 6 a 7 km niks komen, de flessen zijn wel steeds gevuld maar na 5 min natuurlijk al pis lauw, dus ik moet me ter plaatsen goed vol laten lopen. Ook mijn scheenbeen maak ik steeds nat en de natte sokken hoog opgetrokken, koel houden niet nogmaals een scheenbeen ontsteking oplopen. Om 13.00  uur kwamen we aan in Alice-Costello, hier hadden we een lunch verdiend, met héééél veel dorst, de pils moesten we nog even in de koelkast laten staan want vanaf hier was het nog dik 10 km. De weg naar Sanhia was lang en heet, de voeten waren ook heel heet maar ook die moesten het nog even volhouden op de vele liezelsteenwegen wat niet bijzonder prettig loopt. Heb vandaag veel met mijn rugzak lopen klooien, al een dikke week heb ik een handdoek tussen mijn onderrug en de band, hij zakt over mijn kont, ik heb geen heupen meer en moet even proberen dit een beetje op te vullen, maar nu schijnt de handdoek ook al te weinig te zijn, misschien een nog grotere kopen. Bij de pelgrims Ostello in Santhia was niemand aanwezig, de dikke deur was toe. Bruno weer aan het bellen, maar hij kwam er toch achter dat het steeds lastiger werd met zijn Frans, hier spreken ze nog maar alleen Italiaans. Tijdens ons wachten was er inmiddels ook een Française gearriveerd, ene Veronique die had gereserveerd voor deze plek, dus onze Mario kwam oppe fiets en het bedje was weer gespreid voor ons drieën. Ik moest hier toch eens even een bank gaan overvallen want pinnen kennen ze hier schijnbaar niet zo goed ze vragen steeds om cash geld ????  Zittend op een terrasje komt ook Veronique bij ons zitten, zij sprak geen Engels en moest Bruno alles vertalen. Het is erg heet in de herberg, hoop toch op een goede nachtrust. Geen spannende dag maar het was er weer een.