Dag 50 Gr Saint Bernhard - echevennoz 16 km

Wat was ik er beroerd aan toe vanmorgen, ik heb geen oog dichtgedaan. Ik ging vreselijk moe naar mijn nest maar ik heb de uren voorbij zien kruipen. Uitgeput stond ik op, de dame van het ontbijt zei dat dit aan het hoogteverschil kan liggen, had ook geen trek. Maar ondanks dat, ligt Italië aan mijn voeten, het laatste land maar met nog de meeste kilometers, heb er zin in. Gelukkig weer met de euro betalen, heb van mijn laatste 10 Chf nog een mascotte gekocht, een kleine sint bernadshond. De vrouw van mijn hotel was alleraardigst en had met mij te doen, stop het maar allemaal in je backpack want je krijgt vast nog honger vandaag. Ik liep naar de hospice waar Liv sliep en trof hier ook weer Bruno aan, dat was een paar dagen geleden. Liv zou het rustig aan doen en ik besloot vandaag met Bruno mee te lopen. Jupp zijn wandeltocht zat erop,hij nam vandaag de trein terug naar Keulen. Bij de la Lac eerst maar even de grens overstappen, buongiorno Italië. Eerst moest er een foto genomen worden op Italiaanse zijde van het standbeeld en dan zou het vandaag alleen maar afdalen zijn. Dit ging veel sneller dan gisteren, Bruno heeft gisteren een bergmarmot op de foto gezet, deze heb ik jammer genoeg nog niet gezien, blijf je hier naar kijken en zoeken lig je gehaaid op je snuffel, oppassen dus. Onderweg kwamen we een Duitser tegen, Dieter, hij was ook onderweg maar had geen idee waar naartoe, zuid of noord daarvan wist hij het verschil niet. We kwamen door mooie dorpjes Saint Remy en Étroubles, ik was nu al verliefd op Italië, vriendelijke mensen, zeggen allemaal gedag, en uiterst schoon, veel bloemen. Ergens een terrasje gepakt, alles is ook open, in elk dorp kun je wel iets drinken of eten welke tijd van de dag dan ook, oké, het is dan wel zondag vandaag. Een paar km voor de eindstreep geluncht maar ik had nog steeds geen trek, ik zag Bruno eten en at een blokje kaas mee. In echevennoz zouden we blijven, dit was op 16 km, dit is op de helft van Aosta waar we morgen willen overnachten. Het dorp heeft een gemeenteherberg en de sleutel kon worden opgehaald in de bar, ik moet toch nog wel even wennen aan dat Italiaans hoor, ze zijn verdomme rap van tong. Deze ruimte had 6 bedden en was prima, dit aan Liv doorgegeven, ze zou kijken. Ik was nog steeds niet de oude, mijn maag was van streek, zelfs op het terras wanneer Bruno een biertje nam, hier werd ik niet warm of koud van, dan mankeerde er wat Beum. Ik ging bij de herberg buiten op mijn matras in de schaduw liggen, hopende dat ik hiervan op ging knappen. Ik zou moeten eten maar bij het zien of ruiken hiervan ......... nee, nog even niet. Liv kwam niet, ze was gestopt een dorp eerder en ik besloot toch maar een pilsje te gaan proeven. Het weer was heerlijk, en ons huiswerk bestond uit het zoeken naar een slaapplaats in Aosta, genoeg mogelijkheden maar helaas voor geen pelgrimsprijzen. Om 19.30 uur zouden we kunnen eten, ik had een lichte saladeschotel besteld, maar ik kreeg een krop sla met olie en brood wat ik met veel water heb weggespoeld, Bruno had spaghetti, moest er vandaag nog even niet aan denken, misschien smaakt mijn ontbijt morgenvroeg weer en na een goede nachtrust ben ik dan vast weer de oude.