Dag 49 B-Saint-Pierre - Gr Sint Bernhard 14 km

Het was vanmorgen hierboven 7 grd, dus trui aan was wel gewenst, maar na nog geen 3 km kon hij al uit want de inspanningen die geleverd moesten worden vroegen al direct het uiterste van me. Geen mens in het dorp te zien, zouden hier pelgrims geslapen hebben, zo ja wie? Het duurde lang voordat ik de eerste persoon in lijve zag. Bij een leuk oude berghut stond een vrouw met twee kinderen, dit was het huisje van haar vader, zij verbleven hier in de zomer altijd, wat een top locatie, alle pelgrims kwamen hierlangs en vanmorgen waren er al een paar gepasseerd zei ze. Weer enkele km's verderop trof ik Liv al lekker luierend aan, ze had met Jupp gelopen tot dusver maar hij hield het al voor gezien. Hij liep naar de autoweg en nam de bus, dit had hij gisteren ook al gedaan. Liv was blij dat ik er was en we konden het goed met elkaar vinden. Ik liep vooruit maar steeds zagen we elkaar weer bij een pauze. Her uitzicht en het weer was geweldig vandaag, genieten deden we allebei volop van de mooie alpenrozen en de vele watervallen. Ook kwamen we koeien tegen die op ons pad stonden, Liv had het er niet zo op, deze boerendochter dus voorop met de stokken, maar je moest wel blijven kijken naar de vele vlaaien want ik had al eens in een verse gestaan. Liv had haar bril ergens laten liggen dus ze moest weer even een stuk terug  ik liep door, fijn als er af en toe iemand bij je loopt al is het maar om soms een leuke foto te maken. Bij een waterval ben ik even mijn voeten gaan koelen, kleere wat is dat water koud zeg.  Ook was er nog een dam op de route, hier stonden wat campers en kon je wat drinken. Het was héél erg zwaar, had dit toch wel onderschat, moest geregeld stoppen, mijn benen wilde niet meer. Het einde was nog niet in zicht en steeds zag je de auto's maar hoger rijden, dan moet ik ook nog hoger, want de top was nog niet te zien. Wel sneeuw, hier zelf maar even een foto van gemaakt, want Liv was nergens te zien. Na de sneeuw kwam er nog een hele steile helling en daar stond ik dan eindelijk, ik was boven. Wat was het zwaar, nooit gedacht dat ik hier zoveel moeite mee zou hebben. Jupp kwam me al tegenmoed vanaf het terras en ik zou even op Liv wachten. We waren allebei héél er blij dat we het gehaald hadden. Veel touristen hier op de berg, ook wielrenners en motoren. Liv en Jupp hadden gereserveerd in de L'hospital en ik in een klein café-restaurant. We kregen een pils aangeboden van Jupp voor onze puike prestatie. Maar wat was het koud hierboven, met de wind erbij kon het wel eens onder de 7grd zijn. Ik had een prima tweepersoons kamer met heerlijke douche, en eten zou ik vanavond doen met Liv, Jupp eet liever alleen, ook goed. De Sint Bernhardhond was te zien in het museum waar voor gedokt moest worden, dat gaan we niet doen, morgen op de Italiaanse kant staat een standbeeld van de hond. Maar vanaf hier gezien ligt er een meer op de top en dwars door dat meer ligt de grens met Italië. Vandaag maar 14 km gelopen en dat is ook echt de max, er zijn ook pelgrims die over de autoweg omhoog lopen, misschein minder vermoeiend maar niet zo mooi, steeds die auto's langs je afrijden. Op tijd naar bed, ben uitgeblust. Morgen weer een nieuwe dag.