Dag 42 les-hopitaux-neufs - La Sarraz 28 km

Wat was het koud vannacht, zo koud had ik het nog niet eerder gehad s'nachts, had toch voldoende kleren aangetrokken want ik wist dat het fris was hierboven. Om 07.30uur stond ik dan ook al onder een warme douche, heerlijk laat maar lekker stromen. En nog een nieuwtje, de zon scheen vanmorgen, dat was ook al even geleden. De tent kon dus droog mee. Even nog het broodje van gisteren en ik kon weer weg. Bruno ging naar een outdoorwinkel, zijn tent was lek, hij moest een nieuwe, weet niet of ik hem nog ga zien. Even bij de supermarkt wat inslaan, mijn voorraadkast was leeg en morgen was het zondag. Het was heerlijk die zon op mijn hoofd, kreeg er veel energie van. Ongeveer 7 km verder heb ik weer een mijlpaal bereikt, de grens met Zwitserland kon ik hier oversteken. Vier landen al achter me, nu nog twee te doen, maar dit zijn nog flinke jongens. Leuke dorpjes moest ik passeren zoals,  Joune, Les Clees, Romainmotier, niet heel spectaculair maar toch. Mocht weer een heel stuk boven over een rivier lopen wat altijd een prachtig uitzicht bied. Kom ik steeds dichtbij de monding hiervan, dan wordt het ook drukker. Om 13.00 uur even een boterhammetje. Op 22 km lag een camping maar aangezien het nog redelijk vroeg was en het tamelijk vlak was vandaag kon ik een camping verderop nemen. Deze lag in La Sarraz, en hier verliep ik mij nog een stuk, te enthousiast misschien. Hier gaan we over op de Zwiterse Franc, ze hebben hier geen Euro's. Voor de sleutel van de toiletruimte moest ik een flinke borg betalen. Na de douche hoorde ik mijn naam roepen, liep Bruno achter mij aan, was inmiddels ook gearriveerd maar heeft geen tent gevonden met zijn 5 km omlopen. Hij heeft geen borg hoeven te betalen voor zijn sleutel, dus ik terug. Ze had het er met haar chef over gehad en ik kreeg mijn borg ook terug. Zit ik later in het restaurant een pilsje te doen begint het toch weer te regenen en flinke onweersbuien zelfs. Ineens paniek, het personeel ziet de onweersbui ook hangen, alles op de schop en een geren. Met Bruno kon ik nog net eten, was eigenlijk allemaal gereserveerd maar met dit weer werd er afgebeld, hij kookt normaal op zijn pitje, maar met dit weer natuurlijk niet te doen. Gezellig gedineerd samen, en bij het naar bed gaan onweert het nog steeds behoorlijk hard, wel lekker dat geluid op mijn tent, zolang het niet binnen regend. En morgen weer een nieuwe en hopelijk weer zonnige dag.