Dag 37 Pont-les-Moulins - Mamiroll 27 km

Deprimerend om wéér wakker te worden met regen. Dan lig ik maar wat te luisteren naar de druppels die vallen en hopende op betere tijden, om 08.10uur kwam al toeterend de bakker het park oprijden, toch maar even een brood halen, want opstaan ging ik voorlopig nog niet doen. Muf van de natte was ruikt het toch al hier binnen laat ik het nu niet nog erger maken allemaal. Om 09.30 uur was alles toch ingepakt en klaar voor een droge dag. Ik moest al direct stijl omhoog waar 2 bokjes voor me uit sprongen, die kon ik niet bijhouden. De luchtmacht ging weer uitpakken vandaag, maar natuurlijk mannen, heerlijk die straaljagers steeds boven je hoofd, het mag wat kosten Macron ??  Er hingen wel wat donkere wolken maar het waaide hard, en het dreef gelukkig over. Toch even in een bushokje anex bibliotheek gezeten, heb hier even een boek over Rome uitgelezen. Ik had wel wind in, en rook al even een afschuwelijke kadaverreuk, en zie, daar lag weer een ree van enkele dagen oud langs de kant, gruwelijk om te zien. De maïs staat hier nog echt heel laag, te koud en te nat kan natuurlijk ook de reden zijn. De mensen hebben hout genoeg opgeslagen voor de winter maar nu ook voor de koude zomer natuurlijk, genoeg schoorstenen die nu roken. Op campings hebben ze in de regel wel een wasmachine maar daar kun je nu niks mee, je krijgt de was niet droog, beter is het om enkel een droger te hebben in de toekomst met deze klimaatverandering, ik heb maar weer alles nat meegenomen. Het laatste stuk moest ik een omleiding maken omdat ik alleen dáár naar de supermarkt kon, en ik had helemaal níks meer. Hier op straat gevraagd of ik ergens kon slapen, maar nee hoor, daar wisten ze geen raad mee. Dan nog maar 8km erbij vandaag, het wordt wel een gevaarlijke route, door het bos weer, dus verrassing op de loer, en dat werd het, begin heel goed, ging echt prima, als het zo blijft die 8 km ben ik er zo, maar mijn geluk was na 3 km op. De sporen van vrachtauto's en kraanwagens voor de bosvernietiging werden steeds erger, dikke en gladde kleisporen. En toen, jepp, gleed Beum onderuit in het water en de klei, ik zag er niet meer uit, waar kon ik nu nog binnenkomen. Ik kwam een man tegen, ja waar kwam die eigenlijk ineens vandaan, die stuurde mij een andere en betere kant op, ik loop hier toch nog boven de 700 meter hoog.  Bij een drinkbak voor koeien kon ik alles schoon wassen, er zijn geen foto's van. Twee mensen kwamen langs en ik zat in mijn onderbroek, ik had wel wat uit te leggen. Aangekomen in Mamiroll ging ik op huizenjacht, ik moest echt iets beters hebben nu, een B&B vond ik, en deze man heeft direct een wasmachine voor me aangezet, de tent, luchtbed en slaapzak ook even drogen aan de lijn. Nog een nacht in de tent met dat natte spul, en ik zou er een schimmelinfectie van oplopen. Nee, hier zit ik goed, alles bij de hand, buikje vol en you-tube op TV. Hij bracht me ook nog een heerlijk biertje. Zometeen de was binnen halen, en alles kwam weer goed. Vanaf hier loop ik ook geen GR paden meer, ik zit nu op de Via Francigena die rechtstreeks naar Rome loopt vanaf hier, en deze begint in Canterbury in Engeland. Nu ga ik wellicht ook meer pelgrims ontmoeten.