Dag 62 Piacenza - Fiorenzuola d'arda 33 km

Wekker zetten hoeft niet, ik ben toch iedere morgen heel vroeg wakker, maar ik zet hem toch iedere avond, stel dat ik er eens doorheen slaap en om 10.00uur wakker schrik. De mannen stonden ook op en ze stonden er versteld van hoe snel ik was, dat is maanden lang ritme en routine opbouwen mannen, dit gaan jullie ook nog wel leren, of toch niet !!!    Bakje yoghurt, echt koud water uit de koelkast hier, meestal vertrek ik al met warm water ook uit de kraan, gruwelijk. 1,5 uur lopen voor ik de stad en het verkeer uit ben, wat een drukte en een lawaai. Eerst de stad zelf, dan de buitenwijken dan de industrie gebieden en overal loop ik langs de weg, soms een voetpad. Nou heb ik mij nog nergens op mijn hele tocht onveilig gevoeld niet in het verkeer en ook niet bij de mensen. Het werd een saaie dag, geen winkels en geen horeca onderweg, dus heb voor vandaag wat ingeslagen. De Po vlakte ben ik denk ik wel uit, want de rijstvelden zijn passé. Nu allemaal velden mat granen, maïs, bonen, uien en veel tomaten, de tomaten smaken best goed, de rest laat ik maar gewoon staan. Bij het dorpje Valconasso was een tapkraan en heb hier even een pause gehad. Het was warm en drukkend, vanmorgen om 07.00uur was het al 25grd. Rond 13.00 uur begon het een beetje te druppelen en in de verte voorspelde het inderdaad niet veel goeds, gelukkig was dichtbij een verlaten boerderij, verstandig om even te blijven wat het ging doen en 10 min later zat ik lekker droog bij een flinke onweersbui. Het sloeg zelfs een keer ergens op de boerderij in, zo verschrikkelijk hard, er staan hier ook nog allemaal landbouwmachines. Een half uurtje heeft het geduurd en toen kon ik weer droog verder, ik mag die buitjes hier wel, even hard plensen, dan afkoelen maar ik moet wel een schuilplaats hebben natuurlijk. Nog 6km te gaan. Ik had gisteren gemaild naar het gemeentesecretariaat en ik was welkom, alleen hing bij de deur, open om 16.00 uur, uurtje wachten dus. Een man van een café zat op zijn eigen terras en vroeg me binnen, wil je wat water en een stuk zelfgemaakt stuk cake?  Op dat moment kwam Silvia van het secretariaat langs, je mag alvast meekomen hoor. Op de mannenkamer lag al iemand, ik had de andere kamer en hopelijk zou ik ook de enige blijven. Toen Silvia weg was ben ik even gaan kijken wie die man was, ciao Angelo, hij was al voor het onweer binnen. Douche, even naar de super en dan een biertje. Op het terras zag ik een oude man aan de overkant in elkaar zakken, al snel waren er twee mannen bij, maar ik ging toch vragen of ik kon helpen, man was bij kennis en een ging de ambulance bellen die de man heeft meegenomen. Ik ging een bezoek brengen aan de kerk en op het moment dat ik binnenkwam begon de organist de muziek van ;  daar komt de bruid te spelen. De organist was aan het repeteren denk ik, maar toch, ik kreeg er rode oortjes van op dat moment, heb toch even een stukje video opgenomen, met de mooie kerk natuurlijk. Bij terugkomst waren ook Salvatore en Daniël gearriveerd en sliepen bij Angelo, bij mij was het leeg gebleven. Ik was van plan even een dutje te doen maar we waren druk doende met een slaapplaats voor morgen die er niet blijkt te zijn op het einde van de etappe. Wel op weer 33 km in Costamezzana, weer z'n pokkeneind en campings zijn hier al helemaal niet. Dan maar eerst gaan eten als ik weer z'n lange etappe voor de boeg krijg, ik heb geen andere keus en de mannen zullen er ook zijn.