Dag 38 Mamiroll - Ornans 21 km

En ja hoor, regen bij het opstaan, regen bij het ontbijt, regen bij het vertrekken, regen bij de bakker. Hier vertelde een man mij dat het weer vandaag heel erg zou worden en hij me wel wilde brengen. Het regenpak had ik natuurlijk al aangetrokken en march, de VF roept me, ik was er klaar voor. Maar het bleef oppassen, om me heen kijken was er niet bij, met elke pas die ik zette moest ik alert blijven, niet nog eens vallen Beum. Die klei is zwaar en spiegelglad. Bij een klein kapelletje probeerde ik even te schuilen maar het was helaas toe. Plots stond ik voor een trapje, omhoog en naar beneden en ik stond in een wei met koeien, dag dames mag ik even passeren en oversteken naar de overkant, dit waren ze wel gewend, ik was de eerste niet. Maar aan de overzijde hadden de dames voor de poort met z'n alle gestaan en hier de hele grond omgeploegd en erin gescheten. Hier kon ik echt niet door, ik zou tot mijn knieën in de koeiestrond zakken, NO-WAY.   Dus ik moest terug en een alternatieve route zoeken in de stromende regen, de weg was niet zo moeilijk, terug naar het kapelletje en dan een stukje grote weg aanhouden. Het viel er nog steeds met bakken uit. Op naar het dorp Foucherans, hier zullen vast de slingers voor me uithangen. Geen mens op straat, gek hè, en de vogels floten naar me en ik verstond  ,,ben jij gek of zo,, ?  In dit dorp begon het zo hard te regenen dat ik zelfs de markeringen niet meer zag, mijn telefoon durfde ik niet te pakken, ik ging de weg inkorten, daar was ik inmiddels wel uit, maar voordat ik die weg had gevonden !!!  Onderweg naar de lange afkorting begon het nog harder te regenen en onweren, ik zag een grote schuur en die moet mij voorlopig droog houden, dit was werkelijk te gek. Kleine lieve kalfjes hielden mij gezelschap. Een jongeman van dit bedrijf op quad die langs kwam vond het niet erg dat ik hier stond te schuilen, ja moest ook nog niet. Hier heb ik 2 uur doorgebracht en dacht dat het wel weer ging, maar eenmaal buiten waaide het ook nog eens flink, mijn regenpak aan en de paraplu      ( dit was mijn 2e al )  hielden me nog niet droog. Zometeen moest ik een stuk door het bos, en ik hield mijn hart al vast, maar gelukkig was dit pad redelijk begaanbaar van wat ik al gewend was de afgelopen dagen. Aangekomen over een mooi fietspad in Ornans was het inmiddels droog, waw,  wat een opluchting, het was 14.00 uur, dus het had 5 uur aan een stuk gestortregend. Ornans is een heel mooi stadje, met wat touristen die rondliepen met de ziel onder de arm, geen terras open, zo jammer, nu kunnen ze open, en dan heb je dagen geen terrasweer. Even een stempel meepikken bij de V V V , ik liep er toch toevallig langs. Nog wat (droge) foto's kunnen nemen van Ornans en even kijken waar ik dan naar toe moest. Gisterenavond heb ik gereserveerd in deze omgeving bij een Gite, buiten slapen is er voorlopig niet meer bij, zolang het niet gaat zomeren slaap ik in een bed. De Gite lag 1 km van de route en was een leuk warm chalet, Carina & Laurent, gelukkig Engels sprekend, hadden ervoor gezorgd dat het huisje warm was dmv een gaskacheltje, douchen kon ik bij hun in huis en ik was ineens weer een ander mens. Laurent en ik dronken onder de overkapping (want het regende weer heel hard)  nog een biertje, welverdiend. Hij had me nog een mailtje gestuurd of hij me niet ergens op kon pikken met dit weer, dit had ik nog niet gelezen.Ik mag bij hun op de veranda gaan zitten voor WiFi, maar het is zo slecht en koud dat ik er voor kies voorlopig lekker in bed te kruipen.  Om 19.30 uur mocht ik mee aanschuiven, aardappels en worst, hoelang is dat geleden. Leuk stel deze mensen, en de Gite heet het rokende zwijn.