Dag 39 Ornans - Ouhans 24 km

Ik zat gisteravond in Verweggiestan, en had geen WiFi bereik, dus het was wat later, komt misschien nog wel vaker voor, maar niet direct paniekéren, doe ik ook niet.  Op de veranda vanmorgen tijdens het ontbijt, zag ik blauw door de bewolking komen, dit gaf de pelgrim moed. Laurent heeft naar twee adressen getelefoneerd in Ouhans maar zonder resultaat, alles vol, dan maar op goed geluk, we zullen wel zien. Twee dagen geleden had hier een Belgische geslapen, ik zou haar over een paar dagen wel inhalen zeiden ze, want ze loopt heel erg langzaam. Vandaag was een erg mooie dag, ik heb enorm genoten. De rivier La Loue ging wild te keer, dat was lang geleden zei Carina. Hij bulderde inderdaad enorm, ik heb er bijna de hele dag langs mogen lopen, en dit van bovenaf gezien wat een berg aan prachtige foto's heeft opgeleverd, ook de dorpjes Vuillafans en Lods waren formidable. Helaas geen horeca onderweg, en in het volgende dorp Moutier-Haute-Pierre was een kleine super maar die was tussen 12 en 14 uur dicht, en ik was er om 12.30 uur, ik heb nog een beetje van gisteren, dit moest de lunch worden. De rivier was op plaatsen buiten zijn oevers getreden en op één plaats moest ik zelfs mijn regenkleding aantrekken, want ik moest langs een waterval door, niet geheel ongevaarlijk, ik vond het prachtig en een uitdaging natuurlijk, maar op plaatsen wel weer glad, oké, ik kan me voorstellen dat mensen zich hier omdraaien. De regen van afgelopen dagen was verschrikkelijk maar het was vandaag dan ook nooit zo spectaculair geweest. Bij een dam, en het begin van alle watergeweld, werd het drukker en hier kon ik zelfs wat drinken. Aangekomen in Ouhans, waar Laurent naartoe had gebeld en er geen plek was, liep ik over straat en ik zag een kleine vrouw met rugzak aankomen lopen. Jij moet Leen zijn ????  Hoe keek die me aan ???  Ik vertelde haar van hetzelfde slaapadres, en ze was pas hiér ?? Zij was inderdaad terug gelopen bij de waterval. Ze nam de bus, want ze zou Pontarlier nooit meer halen vandaag en ze had er een hotel gereserveerd. We gaan ons nog wel zien, fijne dag Leen. Ik ging op zoek naar een tuin in het dorp waar geen plaats meer was, want Pontarlier was inderdaad echt te ver, van hier nog zeker 18 km, ik heb het nog wel even overwogen maar het was allemaal bos en hoe zwaar ging dat zijn, dat wist ik niet, ik zou nooit voor 20.00uur in de stad zijn, en ik had er al 25 km opzitten, geen optie dus, verstandige zet Beum. Ik sprak een ouder stel aan en ze hadden geen bezwaar dat ik mijn bivak in hun tuin op zou slaan, de telefoon mocht binnen wel even aan het infuus. De lucht dreigde weer gevaarlijk donker en het zou niet lang meer duren. Ik zat buiten te lezen komt er een jongeman aanlopen vanuit de grote schuur, hij stelde zich voor als Eric en was de zoon. Hij had in de loods nog een caravan staan, of ik daar in wilde slapen, want ik hield het buiten niet droog vannacht zei hij. Ja natuurlijk wilde ik dat, wat weer een geweldige mazzelkont, nou dan ga ik nog vragen om een biertje en een stukje stokbrood ook, en voila, Beum heeft het geluk weer aan haar kont hangen vandaag, wat weer een top mensen. Ik ben goed en wel binnen, en zie, het begint te sauzen.