Dag 67 Huntto / Roncesvalles 21 km

8 juni 2017 - Roncesvalles, Spanje

Voor vanmorgen de wekker gezet, ik wilde van hieruit de zonsopkomst helemaal zien, maar was niet nodig, was al een tijdje wakker, balkondeur open , lekker windje binnen, gisteren avond werd ik onder mijn balkon nog verwelkomt door een hele kudde schapen met koeiebellen, maar zijn later gelukkig weer doorgelopen, anders had ik geen oog dicht gedaan denk ik van dat bellen geluid. Tijdens ontbijt zat ik met tsjechen, waren gister nog heel laat aangekomen met de trein. Was om 07.00 uur weg, het was al druk de berg omhoog naar de top van de Pyreneeën, maar t verveelde geen moment, veel Amerikanen viel mij direct op, gisteren de grootste Boeing aangekomen die Amerika had denk ik. Maar in tegenstelling waar ik bang voor was, het was super gezellig. Veel contacten gemaakt al, een man met een ezel, deze had ik al eerder gezien, maar toen zat hij ergens zonder ezel. Een losbollige Spanjaard, toen hij hoorde waar ik vandaan kwam gelopen kreeg ik een dikke kus, zo die heb ik binnen. Ook veel paarden en schapen over de weg, moest toen denken aan mijn vakantie met mijn zus Peet, twee jaar geleden, toen werden we met onze auto helemaal klemgezet door een kudde schapen in de Provence, was hilarisch toen. De twee tsjechen haalde mij in, dat waren de eerste, want ik had hele goede benen, het ging heel goed, de top was op 1400 mt, geweldig uitzicht, verschrikkelijk genoten het was heerlijk, de pass naar beneden ging minder, mijn voet wilde uit mijn schoen, nee nog even volhouden hoor, het is nog maar 2,5 uur tot beneden. Ik liep een vrouwtje voorbij in spijkerbroek, veel te warm, te zwaar, niet snel drogend, en natuurlijk allemaal nieuwe rugzakken, nieuwe schoenen, vol enthousiasme, een vrouwtje met een karretje voor boodschappen te gaan doen, hoe gaat ze dit doen over die keien en wortels, succes dame. Alle bagage wordt gebracht naar de volgende herberg voor veel pelgrims, ze hoeven zelf weinig gewicht te dragen. Om 12.00 uur kwam ik al bij de refuge aan in Roncesvalles, was wel erg vroeg , kon er pas om 14.00 uur in, dan ga ik even een terrasje doen, het was heel gezellig, en t werd nog gezelliger, even de tijd in de gaten houden, 14.00 uur, douchen, er stonden er al 8 voor me, en er waren 3 douches, even later mochten we op de tweede etage doorlopen naar de douche, deze refuge herbergt 184 bedden en wordt door vrijwilligers uit Nederland gerunt, top locatie, ben blij dat ik ben gebleven, had weer de neiging een dorp verder te lopen, mijn benen en mijn verstand zijn geen goede combinatie. Mijn kleine slaapruimte van 4 bedden, delen met drie jongens, waarvan een koppel, het waren schatten van jongens , een Ier en een Amerikaan, Roncevalles is geen dorp, enkel dit voormalige klooster en museum. Twee restaurants waar we konden eten, een pelgrimsdinner voor €10.00. Op het terras werd het me te gezellig, moet nog schrijven, sorry voor de taalfouten na een paar pilskes. Heel veel Amerikanen en Nieuw Zeelanders, een Ier en ik. Voor morgen hebben ze gebeld naar de volgende locatie, of ik mee wilde, ja dat wilde ik wel, allemaal vreemde van elkaar, reserveer maar voor mij mee, dit trek ik nog wel een dag, wie had dat nou gedacht, dat ik het al zo gauw gezellig zou vinden. Maar lopen doet iedereen natuurlijk alleen. Om 19.00 uur is het menu, nu even mijn was binnen halen, anders vergeet ik dat. Hier slapen ook veel mensen die met de fiets naar Santigo gaan. Héél erg veel nationaliteiten, wat fijn om aan een tafel te zitten waar je alle mensen kunt verstaan, vanmiddag kwam ik nog een Fransman tegen, die zei bonjoer, nee mannetje, wij gaan vanaf vandaag niet meer bonjoeren, maar ola, en gracias zeggen, dus Fransen , klein probleempje voor jullie vanaf nu ?? Maar bedankt dat ik twee maanden jullie gast mocht zijn. Had een gezellige tafel tijdens het eten, 4 fietsers uit Twente, een Belg, 3 Amerikanen, daarna nog een pilsje met de Belg in het café, het regende en onweerde, de tweede ploeg eters kwam binnen, 20.30 uur. Er kwam nog een leuke meid praten uit Nieuw- Zeeland, mooie verhalen komen voorbij. Ga vast naar de zaal, 22.00 uur gaat het licht uit. Ik heb geen verbinding met internet, sorry lezers. Later .

Foto’s

6 Reacties

  1. Anja:
    9 juni 2017
    Wat gaat het snel en wat ben je toch een grappige schrijver. Nog steeds kijk ik dagelijks uit naar je nieuwe verslag en dat doe ik totdat je er bent. Super maedje!
  2. Natasja Bos:
    9 juni 2017
    Wat geweldig. Etappe 2 al volbracht. Ik geniet nog elke dag volop van je verhalen.
    Nog heel veel wandelplezier in Spanje!
  3. John Holla:
    9 juni 2017
    Beumpje toch...wat môs dich geniete zeg!!! Super!! Gr. John
  4. Peter:
    9 juni 2017
    Gooje morgen Beum......zal ik dan maar ff die Fransen,Americanen, Belgen, Duitsers Nieuw Zeelanders , Twentenaren en whatever.....wakker schudden.....

    Lang zal ze leven, lang zal ze leven in de Gloria...Hiep Hiep hoera......
    En det op diene verjeurdaag de 2e etape binnen gesleipt.......de Pyreneen.....inderdaad ein schitterend gezicht... heb ik nog noeijts gezeen,maar liek mich geweldig........ein kroen op dien verjeurdaag.........Chapeau meid.

    De Top is in zicht....790 kms to go........
    De bis unne bikkel......
    Neem ut der good van......
    Happy Birthday 2 U
    Dieke XXX.........proost.
  5. Jos Janssen:
    9 juni 2017
    Allereerst proficiat met je ? verjaardag en nog maar een keer de waardering voor je doorzettingsvermogen en je schrijverstalent toppie!
    Verder nog veel succes met de laatste etappes en de groeten van Tonnie en mij.
  6. Jan savelkoul.:
    9 juni 2017
    Ja Beumke!!!!! zo zou je moeten leven als je 59 jaar oud bent ,en niks anders als liefde om je heen al is het de liefde van je zelf alleen de kussen smaken anders als ik je zou kussen .
    Lach een beetje als je ze voelt tintelen.