Dag 79 Tardajos / Castrojeriz 32 km

Bedankt Dolorus uit Zweden, je hebt me een onrustige nacht bezorgd, sorry mannen, de vrouwen kunnen er ook wat van. De bar van gisteren tegenover de albergue was nog niet open, dus door naar t volgende dorp, het was lekker koel na de stortbui van gisteren. Bij het volgende dorp was een leuke bar, hier mijn ontbijt gehad, de tv stond aan en dan kijk je automatisch even mee, groot inferno in Portugal, het weer 35 grd met kans in de late middag weer onweer, dan maar niet te lang blijven hangen zegt de man, ik betaal en kiep mijn hele portemonnee om, er vallen 5 bedeltjes uit, gekregen overal op mijn route, kreeg er van hem ook een. Meer bedeltjes dan geld in mijn portemonnee. Vandaag zou de meseta beginnen, voor veel mensen niet te doen, slaan dit stuk gewoon over, nemen de bus naar Leon, zag het al, de leeftijdsgrens ligt hier iets hoger. Door de regen zag ik ook de afdrukken in het zand, veel waren er nog niet voor me uit. Zag wel wat afdrukken van hoefjes, een bok - geit, wat kan het anders zijn in deze warme uitgestrekte hete oven, een kameel misschien, even later zag ik het, daar stond ze, een prachtige ree, het was de eerste hier in Spanje, en op deze plaats, .. kippevel momentje. Ik heb een prachtige foto genomen vanmorgen van een vogetje op een bord tegen de zon in, goed gelukt vond ikzelf, nou zo zag dat er met die ree ook uit, prachtig donker tegen de zon, maar dan niet op een bord, Ik was te laat voor een foto, meestal met dieren. Vlinders, zoooo verschrikkelijk veel en mooi, als ik in een struik ging staan vlogen ze je om de oren, kan dit zelf nooit zelf fotograferen, honderden. Enkele mooie azuur blauwe, nog nooit gezien. Ik liep een tijdje met een Pool over, aardige vent maar liep mij te snel, heb hem iets later laten gaan. Ik kreeg al enkele pareltjes op mijn voorhoofd, en op andere plaatsen op mijn lichaam noem ik het maar gewoon zweet. Ter hoogte van San Bol zag ik dat er wat gebeurt was in de verte op de camino, er lagen dat mensen op de grond, er aangekomen lag er een jongenman op het wegdek, met open wond, helemaal onder de schaafwonden, maar bij kennis en er was hulp bij, en de ambulance was onderweg, de fiets lag ook in de kreukels, gevraagd of ik wat kon doen , was niet nodig, eerste hulp was verleend en hulp was onderweg, veel sterkte ermee. Liep nog een stuk met een hele aardige Duitser over ( ja, ze bestaan echt ) maar liep maar n km of 20 per dag, immer langzaam, hier reed de ambulance me tegenmoet. In Hontanas zou ik even een pauze doen, op dat moment werd de vriend van het slachtoffer gebracht, met de fietsen, deze hadden ze gehuurd, hij vertelde dat het wiel er niet vast genoeg in heeft gezeten, met die rotvaart los is geraakt, alle gevolgen vandie, eigen schuld blijkt, einde camino. Gelukkig nog goed afgelopen, het had zomaar geen gele ambulance kunnen zijn, maar een andere zwarte wagen, dan heb je hier ook weer een kruis staan. Toen ik het dorpje Hontanas uitliep, met de Pool weer, hadden ze net de weg geteerd, bloedheet en t bleef aan je schoenen kleven, help, dit is niet goed voor mijn schoenen, zijn toch al zulke dunne zolen. De Pool liep weer veel te hard, en ik slenterde vrolijk verder door de heerlijke vlinderwereld, toen er een fietster langs me kwam, en me vriendelijk groete, hello how are you,
leuke Australische vrouw, Hellen from Adelade, ze had pijn aan haar knie en voeten gekregen en kon niet meer lopen, had een fiets gehuurd en ging hiermee verder, 20 km per dag, ze fietste een kwartiertje met me over doen we eeneens werden overvallen door een schaapskudde die van rechts kwam, prachtig dit, ik stond ineens in een hele kudde schapen, was zo leuk, hond die de boel bij elkaar hield, we konden niet meer langs, tot na een tijdje hij een andere weg insloeg, en Hellen bedankte voor de gezelligheid en bon camino. Hoe ver ga ik nog lopen vandaag, t ging tenslotte heel goed, net voor San Anton trof ik een Frans koppel, Marie en Pierre, leuk fit ouder koppel, we hebben met ons drieen de song van Gene Kelly gedaan, I Am singing in sun, al dansend over de camino, was erg gezellig een poosje, totdat we voor de poorten van San Anton stonden, hier waren twee jongemannen filmopnames aan het maken, we werden alle drie erg nieuwschierig wat t inhield en waarvoor het was, heb t ook niet helemaal begrepen, maar een spotje ergens voor denk ik, het model was een lekker stuk, mij werd even later gevraagd mee te doen aan t spotje, ja dat wilde ik wel, samen lopend met t model, werden we van achter en opzij gefilmd, gewoon als pelgrim doen werd mij geadviseerd en door lopen. Ja dat was erg leuk om te doen, zo die heb ik weer, Franse zenders in de gaten houden lieve lezers. Dit dorpje ging het niet worden, ik liep door naar het volgende, 2 km nog, het werd steeds heter, maar dat kwam ook wel een beetje van t model denk ik. Het volgende dorpje was een prachtige binnenkomer, Castrojeriz, mooie kerk, en kasteel, voor een berg gelegen met een ruïne erop. Erg mooi, een Albergue zoeken nu, schoenen uit en een biertje na 32 km. De meute van Burgos komt nooit zover, dus blijft lekker rustig. Wasje doen, mezelf, weer eens tijd voor een ,, grote beurt ,, nagels / haren wassen / benen scheren. 17.00 uur nog even naar de kerk geweest, dit bleek een museum, dit dorp blijkt een hele lange historie te hebben. Man wildde me alles uitleggen in het Spaans, helemaal interessant. 19.00 uur dinner, we waren met 8 pelgrims van verschillende Nationaliteiten weer, opeens sprak mijn overbuurvrouw me aan, bleek een Nederlandse te zijn, zij had mij vanmiddag al Nederlands horen praten, ze woont in België en heet Margo, we hebben nog lang samen gepraat, ook toen al iedereen weg was, bijzonder hoe je dan zo iemand weer treft, en wat ze bezig houdt, en waarom iedereen hier is, heel speciaal, ook deze vrouw weer, binnen twee weken had ze besloten naar Spanje te gaan. Iedereen, is nu al een beetje zijn bed aan t opzoeken, ga ook maar eens die kant op. Later.