Dag 79 Radicofani - Acquapendente 25 km

En ja, het was weer donker bij aanvang etappe. Er waren al meer pelgrims in de ruimte bezig voor vertrek. Al snel liepen Stefaan de Belg en zijn wandelmaat,  Jean-François uit zuid-Frankrijk, met ons mee. Helaas weer vertrekken zonder ontbijt, het inkopen gisteren ging niet in verband met een zon en feestdag alles gesloten. Vanmorgen om 04.00 uur werd ik zelfs wakker van de koude rilling, ik had geen laken op bed en alles stond tegen elkaar open, dan wordt het op deze hoogte van 800 meter toch fris tegen de morgen. Na de klim van gisteren werd het vanmorgen natuurlijk een afdaling, heel moeilijk en gevaarlijk zou het dan ook niet worden, ook vandaag zagen we de zon weer opkomen. Op onze weg naar beneden liep er uit het niets een hond met ons over, lief beest en erg mager, zag er niet goed uit. We waren met ons 5 direct begaan met het beestje en hij liep ook met ons verder tot beneden in het dal waar we na 11 km eindelijk ons ontbijtje konden nuttigen. Hier sloten ook de twee Italianen weer bij ons aan die gisteren ook al met ons meeliepen, Elizabeth en Jacco. In dit café kende ze deze hond wel en hij bleek al vaker verwaarloosd te zijn. De eigenaresse, was net als ons, begaan met het beestje want het was al de zoveelste keer dat hij hier aanliep schijnbaar, en Stefaan de Belg, besloot het beestje mee te nemen naar Rome en dan naar België, hij was hierin vastbesloten. Laat ik het nu gisteren met hem gehad hebben dat hij graag een hond zou willen hebben en deze misschien aan zou willen schaffen bij thuiskomst. Dit moest hem zijn, deze is ,,gestuurd,, en ze waren direct al beste vrienden.  De hond bleef bij hem lopen en we waren allemaal begaan met de confrontatie van die twee, het moest zo zijn. Hij kreeg van de kasteleinsvrouw een riem mee voor als we over een drukkere weg liepen, het verkeer kende hij wel. Het was mooi en aangrijpend hoe die twee bij elkaar pasten. Hij kreeg voorlopig de naam Franz, van de Francegina route. Het beestje zat onder de vlooien en we zijn naar de dierenarts geweest, waar een recept werd uitgeschreven voor spullen bij de dierenspeciaalzaak. Het koste wat, maar dat hadden we er allemaal graag voor over. Hij was moe en viel later dan ook in slaap onder de tafel op het terras. Stefaan en Jean-François slapen vaak buiten, dus ook vandaag, ze liepen samen verder voor een avondje en nachtje iets verderop, en wij zouden ze morgen vast weer ergens treffen, Franz gaat mee naar Rome, we hebben er weer een wandelmaatje bij. Wij hebben ons inmiddels gesetteld in een mooie 3 persoons kamer in het centrum van Acquapendente en zijn heel content met de dag die weer achter ons ligt. Leuk groepje pelgrims, elke dag komen we elkaar weer tegen, en nu verrijkt met een fantastische hond, het moet zo zijn. Ook vandaag weer ons middagdutje, ondanks dat het niet zo heel erg heet meer is, maar toch nog 33 graden vandaag, de dag begint ook erg vroeg voor ons. sAvonds tijdens het zoeken naar een geschikt restaurant zaten er weer bekende pelgrims op het terras waaronder onze betweter Daniël, nee, geen sympathieke man, voor mij mag hij morgen uitvallen en van de dames ook, alles beter weten en doen, jakkie. In een steegje vonden we een leuk klein restaurant wat nog een geweldige pasta voor ons op tafel heeft gezet, chapeau.