Dag 20 Montmort-Lucy / Sezanne 32km
21 april 2017 - Sézanne, Frankrijk
Viel vanmorgen even tegen, geen champagne bij t ontbijt went zo gauw, t zijn maar van die kleine dingen. Vandaag zou t een heerlijke dag worden qua weer, maar de afstand zou groot zijn, er was geen slaapplek dichterbij dan Sezanne, en dat ligt op 32km, daarom hebben we besloten om vandaag samen te lopen,
Na een aantal dagen alleen te hebben gewandeld, voor wat mentale steun als dat nodig mocht zijn. Na bij de bakker te zijn geweest aan de lange en ook beetje saaie weg begonnen, veel hele lange wegen, rijkt tot aan de horizon, landerijen / bossen/ velden, weinig dorpen, dus water vullen wordt misschien n probleem. Vaak verstand gewoon op nul, en doorlopen, af en toe even rusten, en weer in de benen. Soms wat onduidelijk weergegeven, dan moet Google app even een handje helpen. Er zaten toch een paar flinke stijle stukken bij , houdt ook weer behoorlijk op, we liepen in korte mouw en korte broek, gelukkig was er een kerkhof voor water, was echt heerlijk weer, we troffen in Lachy een wielrenner, na wat gepraat te hebben vertelde hij dat t adres waar wij sliepen bij de nonnen was, oké leuk. Na 32 km in Sezanne te zijn aangekomen, en 10 uur later, op zoek naar ons slaapadres, het bleek een bejaarden tehuis te zijn voor dementerende, waar inderdaad nog zusters rondliepen, we werden vriendelijk ontvangen door zuster Françoise, en Rijk voelde zich in dit gebouw direct thuis en op zn gemak. We konden direct aanschuiven in de eetzaal waar alle bewoners ook aan tafel zaten, werden heerlijk bediend door de zuster, en aardig personeel, wij waren de enigste pelgrims, ze hebben 2 kleine slaapkamertjes, douche en wc op de lange gangen. Weer een heel verrassend verblijf, gaat weer helemaal goedkomen. Te moe vanavond , niet meer de stad in, lekker languit op bed, ik heb nog niet gelezen, heb veel boeken op mijn e-reader gezet, kom er niet aan toe, iedere dag bij aankomst douche- eten - was doen- de route voor morgen nakijken en slaapplek regelen, blog bijhouden, en dan is het zo weer 10 uur, tijd voor te slapen, morgen weer een nieuwe dag. Later.
Na een aantal dagen alleen te hebben gewandeld, voor wat mentale steun als dat nodig mocht zijn. Na bij de bakker te zijn geweest aan de lange en ook beetje saaie weg begonnen, veel hele lange wegen, rijkt tot aan de horizon, landerijen / bossen/ velden, weinig dorpen, dus water vullen wordt misschien n probleem. Vaak verstand gewoon op nul, en doorlopen, af en toe even rusten, en weer in de benen. Soms wat onduidelijk weergegeven, dan moet Google app even een handje helpen. Er zaten toch een paar flinke stijle stukken bij , houdt ook weer behoorlijk op, we liepen in korte mouw en korte broek, gelukkig was er een kerkhof voor water, was echt heerlijk weer, we troffen in Lachy een wielrenner, na wat gepraat te hebben vertelde hij dat t adres waar wij sliepen bij de nonnen was, oké leuk. Na 32 km in Sezanne te zijn aangekomen, en 10 uur later, op zoek naar ons slaapadres, het bleek een bejaarden tehuis te zijn voor dementerende, waar inderdaad nog zusters rondliepen, we werden vriendelijk ontvangen door zuster Françoise, en Rijk voelde zich in dit gebouw direct thuis en op zn gemak. We konden direct aanschuiven in de eetzaal waar alle bewoners ook aan tafel zaten, werden heerlijk bediend door de zuster, en aardig personeel, wij waren de enigste pelgrims, ze hebben 2 kleine slaapkamertjes, douche en wc op de lange gangen. Weer een heel verrassend verblijf, gaat weer helemaal goedkomen. Te moe vanavond , niet meer de stad in, lekker languit op bed, ik heb nog niet gelezen, heb veel boeken op mijn e-reader gezet, kom er niet aan toe, iedere dag bij aankomst douche- eten - was doen- de route voor morgen nakijken en slaapplek regelen, blog bijhouden, en dan is het zo weer 10 uur, tijd voor te slapen, morgen weer een nieuwe dag. Later.
Maar wat is dat voor jou....kippetje! Toch?
Enne... je kunt toch beter tussen de bejaarden slapen dan is het bos waar je waarschijnlijk de gezelsshap zou hebben van de wilde varkens! Geniet ze!