Dag 83 Bercianos / Puente Villarente 33 km

24 juni 2017 - Villarente, Spanje

Ik las vanmorgen mijn verhaal van gisteren even terug en moet toegeven dat ik geen beste dag had, maar ook omdat ik mijn verhaal af had, het was mooi en klaar, en om een of andere reden was het verdwenen, nou kan ik je zeggen dat je daar niet vrolijk van wordt, heb nog laat dit rest stukje bij elkaar geflanst zodat er toch wat te lezen viel. Ik werd wakker vanmorgen kleren nog aan, en geen oorpluggen dat was lang geleden, en toch geslapen tot 05.30 uur, langzaam aan actie, klein ontbijt wat ik gisteren heb gekocht in een kleine super in het dorp, zo klein, als ik de rugzak op had gehad kon ik niet binnen. Een heel vreemd dorp hier wil je echt niet wonen, wegwezen dus. Liep lang langs, natuurlijk kaarsrechte wegen, waar geen auto overheen reed, dus de meeste pelgrims liepen ook over de weg, niet over het keien pad. Het einde van de meseta kwam in zicht want er stond mais en bieten in het veld, werd wel gesproeid anders zouden ze niet overleven, ook waren er weer bossen waar koeien onder de bomen lagen, ja het uitzicht wordt weer anders, wat ging ik lopen en waar, ik wist het nog niet, zal wel zien. Mijn schaduw heeft heel lang aan mijn linkerkant bestaan, betekend dat ik dan maar t noorden loop. Liep wat kennissen voorbij, mijn ontbijtje in El Burgo Renaro, trof hier t koppel waar ik gisteten nog even mee in de tuin heb gezeten. Van hieruit naar t volgende dorp zou 13 km zijn, de man vroeg nog of ik genoeg water bij me had voor deze afstand, ja dat had ik, gewoon rechtdoor lopen, ja kan niet missen, geen afslag, geen bochten, gewoon recht-door.... ging na een tijdje mijn muziek weer opzetten werkt prima op mijn gemoed, lekker mee galderen op muziek van Gary Moore, Foreigner ( I travelt so far ) en zelfs Andre Hazes, ja mensen er loopt hier in Spanje een Hazes fan. Enkele pelgrims fietsers vonden het wel leuk en staken de duim op. Keep on going Beum. Net voor het dorp Reliegos, zou t relegieus betekenen, was een restaurant waar wel wat mensen zaten, ga ik hier wat drinken of loop ik eentje verder, ik besloot het laatste, ik iwas het restaurant bijna voorbij, keek ik even nog de tuin in, door een Rozenboog, zag ik daar een man zitten, klein, wat grijzig / wit, ik keek nogmaals, ik wist t niet zeker, dus ik ging even op onderzoek uit. Een Duitse jongen die ook deelnam aan het gezelschap zag me staan, en zei niks, toen zag ik dat het Rijk was, ingehaald en het weerzien deed me meer dan ik gedacht had. Een flinke omhelzing bleef dan ook niet uit, 7 dagen voor de Pyreneeën ongeveer ons voor t laatst gezien, dus dit was ons Spaanse weerzien, daar moest op gedronken worden en we besloten samen door de lopen, en na een tijdje ergens in hetzelfde dorp te verblijven, de Albergue in Puente Villarente, nog 13 km tot Leon. Das voor morgen. Er waren nog 4 andere pelgrims, ja douche en wasje, moest ik eerst een bank overvallen, want dit moest gevierd worden. We belanden, in een café, waar enkel Spanjaarden waren, natuurlijk wat luidruchtig, zoals Spanjaarden kunnen zijn, temperamento, er was een vrijgezellen feestje van een sportteam, erg uitbundig, maar best gezellig, we konden natuurlijk ook vertrekken naar rustigere oorden, maar wij voelden ons perfect bij deze jonge uitgelaten gasten. Even later zochten we een andere gelegenheid, naast onze Albergue was een restaurant waar we gebruik konden maken van het zwembad, wat we niet gedaan hebben maar wel van hun terras, hier troffen we twee leuke pelgrims uit Israël en Barcelona waar we een leuke avond mee hebben gehad, het was na 23.00 uur voor het slapen gaan, Top dag. Morgen Leon. Later.

Foto’s

3 Reacties

  1. Jan savelkoul.:
    25 juni 2017
    rust nemen is soms de beste gedachten die je weer opnieuw kan laten schitteren .
  2. Marion Hartman:
    25 juni 2017
    Ha Bea!
    Verschillende keren op steeds andere momenten kwam Santiago voorbij hier de afgelopen maanden, en ineens moest ik weer denken, dat jij van plan was om hier naar toe te gaan lopen.Wist niet wanneer, een keer als het beter weer zou zijn (ik hoorde het in de winter).
    En nu vind ik jouw verhaal, met al zoveel kilometers achter de rug. Geweldig, petje af.
    Mooi om je zo te zien stralen, gewoon af en toe een kat/leeuw knuffelen, doet je goed.
    Goeie reis en tot weer 'ns,
    Marion
  3. Hay en Jacqueline:
    25 juni 2017
    Hallo Bea, zwaar tochtje met dat warme weer. In Leon de schoenen verzolen?
    In het centrum ligt de Super Rapido Zapatero, binnen een uur kun je dan weer verder.
    Veel succes, plezier en inspiratie!