Dag 98 Santiago / Negreira 23 km

9 juli 2017 - Negreira, Spanje

The day after Santiago. Mijn benen en voeten waren me dankbaar dat ik vanmorgen om 07.00 uur weer op het plein stond voor de kathedraal, het sloeg 7 X , we kunnen gaan.... benen, de laatste 90 km, hier naar beneden dan maar, weg volgen naar Finisterra. Rijk ligt nog op een oor, denk stiekem dat hij graag nog mee was gelopen, ze gaan vandaag met de bus naar kaap Finisterre. Het was best druk zo vroeg in de stad, allen op weg naar busstation, treinstation, luchthaven. De meeste gaan terug naar huis denk ik. De eerste wandelaars op de route naar Finisterre zag ik pas na 1,5 uur, koppeltje Italianen, kon er niet mee praten, no Ingles, en mijn Italiaans is nou ook niet van wereld formaat, dan zetten we maar weer de pas erin, buen camino samen. Was blij dat ik gisteren nog broodjes had gekocht, want na twee uur kwam pas de eerste plaats dat ik koffie kon krijgen, hij was eigenlijk nog dicht, maar maakte graag voor me open, ik was de eerste klant. Het was toch nog behoorlijk klimmen vandaag, door mooie eucalyptusbossen weer, ruikt lekker. Ik kwam met een Spaanse scholier aan t praten, hij liep hard en was de groep alvast vooruit ( welke groep ? ) hun kwamen 40 jongeren naar Negreira, toch nog best veel jongeren / tieners, iets later in de middag. In het dorpje Ponte Maceira, met een prachtige oude brug over de rivier de Tambre, even aan het water gezeten, was erg mooi en rustig, de jongeren doken in het water, er waren ook vissers, maar toen kwam de civil en was alles over. Het werd langzaam iets drukker, maar gelukkig die menigte van dagen eerder ga ik hier niet meemaken, niet paniekeren Beum. Na 23 km was ik aangekomen in Negreira, de volgende albergue lag pas op 13 km, dus dacht er maar over hier te blijven, dat deed volgens mij iedereen. Het was een kleine stad, wel druk, maar het was zondag en er was kermis, ik vond een albergue waar de jeugd niet zal komen, €12.00 dat is voor hun te duur, heerlijk rustig. 14.00 uur al lekker gedoucht, stadje in, het was fijn wandelweer, maar voor een terrasje net wat te fris. Het was niet z'n heel fijne stad, maar voor wat ik nodig had voldoende. Laat ik maar weer even naar de Appie gaan voor morgen, zie tijdens het maken van mijn huiswerk dat het verstandig is wat eten in te slaan, wil ik niet weer een croissant of chocolade broodje in de morgen. De laatste tijd luister ik steeds meer naar muziek, heb ik eerder nooit veel gebruikt, wordt er lekker rustig van. Lig nu wat te doezelen, dat zijn er meer aan het doen, ja t komt steeds dichterbij nu, dat Santiago nu achter me ligt is toch wel heel raar, maar ik voel dat de ontlading nog gaat komen, lopen naar het einde van de aarde, het is altijd mogelijk een doel te bereiken via een omweg. Veel mensen vinden wandelen vermoeiend, heb veel geleerd tijdens mijn maanden wandelen, maar verstand en benen kunnen het na 2500 km nog niet altijd eens worden met elkaar, maar het gaat al een stuk beter, heb er meer rust in gekregen, iemand die me ziet lopen denkt daar anders over, maar dat is mijn ritme, langzaam lopen vind ik vermoeiend. Maar t genieten onderweg vergeet ik hierdoor niet, geniet enorm van omgeving, maakte ook heel veel foto's onderweg. Rond 18.00 uur is alles dicht, drie terrassen waren open, och heb er maar een nodig toch, op de kermis was niks loos, en ik zag op de rotonde een spandoek voor me hangen, maar dit is pas voor 15 juli, en wie zou die Luis zijn?? ' ( zie foto) Spannend, ik laat me verrassen. Eten, biertje erbij, op de slaapzaal is het al erg rustig, t is nog geen 21.00 uur, verwacht dat t voor tienen allemaal slaapt, zaal van 30 bedden, de helft nog niet bezet, de meeste Spanjaarden. Krijg van Petra en Louis door om Muxia niet over te slaan, daar moet ik nog even over nadenken, zijn nog 30 km van Finisterre noordelijk. Ga nog even n uurtje lezen. Later.

Foto’s