Dag 84 Sutri - Campagnano di Roma 25 km

Onder de sterrenhemel wakker worden heeft wel wat, maar wakker worden hoefde ik eigenlijk niet, want had ik geslapen ?  Het zal weinig geweest zijn, maar maakt niet uit, ik had er in de morgen weer zin in ondanks dat ik het koud had gehad en op de harde grond had gelegen was ik fit. Net kwamen de dames al langslopen, het was 06.00 uur. Ontbijt kregen we pas op 10 km in het dorpje Monterosi, 2 gevulde croissants en een koffie moesten weer zorgen dat ik verder kon. Hier kwamen enkele groepjes pelgrims voorbij die maar een paar etappes liepen, maar wel al maanden geleden alle plaatsen in alle dorpjes hebben gereserveerd, zodat het voor ons erg lastig wordt om nog wat te vinden.  Voor vandaag hebben we gelukkig onderdak en Paola heeft vandaag gebeld voor morgen. De blaffende beesten waren vandaag ook weer in grote getalen aanwezig, gelukkig wel allemaal achter hekwerk, ze blijven blaffen tot je 10 min verder bent, op enkele plaatsen hebben ze er zelfs 5 of 6 blaffen. Ik heb meer dan 2000 km gelopen, voor elke km een hond dan zal ik echt niet overdrijven. Langs de kant van de weg lag een dood stekelvarken zo groot als een middelgrote hond, zijn stekels lagen over de straat verspreid. Op nog 8 km te lopen waren er watervallen, Monte Gelato falls, veel was het niet maar er kwam nogal wat tourisme op af, geen ruimte voor pelgrims hier, wegwezen dus na wat foto's genomen te hebben. Het werd inmiddels weer behoorlijk warm, 32 grd, en de dag was verder dor en een beetje saaie omgeving met bos, land, en akker. Deze omgeving heeft erg veel oppervlakte voor de verbouw van de hazelnoot, helaas nog niet rijp. Aangekomen in het dorpje Campagnano di Roma wat op 290 meter hoogte ligt met een erg steile klim die ons boven bracht, werd dit dus een grote pils op het terras op de plazza, met een heerlijk broodje roerei. Paola en Rose zouden koken vanavond voor ons vijf, dus moesten we eerst naar de super, de mannen en Franz gingen ergens in de schaduw slapen, hun slapen ook in ons huisje maar komen pas als wij gedoucht en gesetteld zijn, dit inclusief keuken met alles erop en eraan, knus maar wel erg warm. Ik heb eens een foto genomen van mïjn schoenen en de schoenen van Stefaan na 2000 km, beiden flink afgesleten op de hak maar hebben het allebei op één paar gehaald zonder opnieuw te verzolen. Mijn binnenzooltjes hebben meer geleden, die durf ik er niet meer uit te halen voor te drogen, bang dat ik ze kapot trek zo dun zijn ze.      Paola kan heel goed koken en we gaan vanavond spaghetti krijgen met de nodige wijn. Dit op ons terras met een zwoele avond, geluiden die alleen Italië heeft, kippen die rondlopen, en het geluid van krekels, enig idee hoe dit voelt en eruit ziet, nou ik zal het me lang heugen, zo heeft God het leven vast bedoeld.  Morgen de voorlaatste dag.