Dag 81 poblacion de Campos / Calzadella de la Cueza 36 km

05.00 uur de wekker gezet, was toch wel erg vroeg, ik was heel rustig bezig maar zag dat er al meer mensen in de stijgers gingen, even een keihard stokbrood smeren in de keuken, broodmes kwam er niet door, ons Nederlands stokbrood is waardeloos na een dag, maar hier kun je er een moord mee doen. Of je gebit ermee ruïneren, ik heb al een tand afgebroken twee weken geleden, niet nog een keer, kom ik dan toch aan het soppen, met wat dan ??? Ik heb ook geen koffie, dan maar in water, tja de glorie tijden zijn voorbij. Met mijn hoofdlamp liep ik de straten door van t dorp op zoek naar de pijlen, deze had ik al heel gauw gevonden, mijn hoofdlamp op de grond gericht voor kuilen slecht wegdek, maar ook de pijlen in de gaten houdend, alles was nog toe, oftewel gesloten, ja daar had ik dus al rekening mee gehouden. Het zou vandaag heel zwaar en heet worden, zoals ik gisteren al schreef. Stukje langs een kanaal, maar niet met heel veel water, aan de linkerkant was een verhoogde afvoer, of toevoer van water gemaakt, zoiets als een verhoogde stroom op pootjes. Ineens klopte mijn hart in mijn keel, achter deze verhoogde stroom stond de Hongaar van gisteren in het korenveld, wat deed hij daar, het schoot direct door mijn hoofd, pelgrims opwachten ?? Ik wist het niet, maar het voelde niet goed. Ik vond hem gisteren al raar en onbetrouwbaar met zijn lege portemonnee, hij begroete mij vriendelijk met Bon Camino, ik groette terug, stom wijf, had nou niks gezegd dan had hij niet gehoord of ik een man of een vrouw was, ik moest lopen, harder dan ik nu deed zei mijn verstand. Heb ik nu net vandaag mijn moneybelt om mijn lichaam gedaan wat ik eigenlijk al een tijdje niet meer deed, waarom vanmorgen wel, een voorgevoel ?? Ik ging steeds harder lopen, stikke donker, een dorp in de buurt was er niet, lopen Beum desnoods 7 km per uur, gewoon maar lopen en niet omkijken, rugzak of geen rugzak. Na een km of twee zag ik licht opdoemen, yes dacht ik, dat ga ik halen, pas toen durfde ik om te kijken, er was niks te zien, heb ik hem dan toch verkeerd beoordeeld ?? Oké, mijn hartkloppingen gingen weer naar normaal niveau, en mijn looppas ook, maar t schoot even wel lekker op, toch ? Weer een heel stuk langs het kanaal, dit bleek een alternatieve route te zijn, 600 meter langer, natuurlijk dit kan er vandaag nog wel bij, hij is nog niet lang genoeg. Er vloog een ooievaar uit t water, vlak voor me langs, prachtig, en een roofvogel die een duikvlucht nam in een korenveld, wat hij probeerde mee in zijn vlucht omhoog te krijgen was moeilijk te zien, de grote van een konijn had het wel, moest direct aan mijn konijntje denken, hoe zou het met Puckel zijn, ze is op een goed adres dat weet ik, dus maak me daar niet al te ongerust over. In Villacazar de Sirga heb ik even een bakkie gedaan, deze albergue was net open, ik was de eerste klant volgens mij. Het werd een lange weg, een jong koppel liep me al tegenmoet, het waren pelgrims die om geld vroegen, wat denk je, dat die rugzak van mij vol met geld zit, het geld groeit ook mij niet op de rug, spijt me. In Carrion de Los Condes, op 18 km zat ik nu, zou ik even wat eten en drinken, want hierna zou t serieus worden. Op de hoek was een leuk terras, aanschuiven maar, twee dames zaten wat te drinken, we komen aan de praat, ze komen ook uit Nedederland, gezellig, ze zouden vandaag naar Nederland terug gaan, en hadden hun weken erop zitten. Ze hebben gisterenavond nog gegeten met een Nederlander die al 3 maanden onderweg was, ja hoor hij laat ook overal aantekeningen achter voor mij. Leuke dames, mocht ik hem inhalen (gho zit ik hem inderdaad zo kort op de hielen inmiddels) doe hem de groeten van de dames, dat ga ik doen. De stad Carrion de los Condes (leuk stadje trouwens ) na mijn ontbijt weer verlaten, genoeg water bij me, want ik zal t nodig hebben de komende uren. Geen pelgrim die meer die kant op gaat dacht ik, iedereen uit dit dorp zou toch al weg zijn, het was inmiddels half tien geweest en al erg heet. Wel enkele fietsers die me nog voorbij gingen, ik heb mijn mp3 speler opgezet, dit is de eerste keer tijdens het lopen zolang ik weg ben, wel s'avonds op bed, dit was fijn trouwens vandaag, had ik wat afleiding, was goed voor mijn moraal, dus Rick ( mijn neef ) ik heb hem toch nog gebruikt, hij heeft me geholpen om de mp3 speler vol met muziek te zetten. Ik haalde een Duits koppel in, even mee over gelopen, verder nog een man die op een picknick plaats lag te rusten, komt de Guardian Civil me tegenmoet, controle !!!! Maar reed gewoon door. Op 9 km, dus halverwegen het tweede stuk, was er gelegenheid tot een drankje / hapje, tentje voor even bij de komen, hier een eitje en een cola genuttigd, hij vertelde mij dat het erg rustig was op het moment op de camino en dat ik maar moest oppassen als vrouw alleen. Ik vertelde hem mijn verhaal van vanmorgen, be carefull he sad. Politie controleert niet voor niets, zouden er dan dingen gebeuren die in de doofpot gaan, aan de grote klok hangen is natuurlijk niet goed voor de camino of de meseta. Hij adviseerde mij niet meer alleen op straat te gaan in de vroege morgen, iets verder zat een blonde vrouw op een picknick plek, ik groete vriendelijk en liep door, en even later fietste mij een blonde vrouw voorbij, nou ik denk dat ik wel weet waarom de Guardian Civil hier controles uitvoerd, ( knipoog ) dat blond spul allemaal, en dan ons maar bang proberen te maken. Op een brug stond met gele verf nog 6 km te gaan, oooooo nog zo lang, had pijn aan mijn tenen, maar de benen wilde niet stoppen, mijn verstand liet me in de steek, combinatie benen en verstand werkt nog steeds van geen meter. Ik zag een kerkje, dacht ik, het zou toch geen fata morgana zijn, dichterbij gekomen, nee t was echt een kerkje, maar geen dorp, geen albergue dus, ik had mijn paraplu al een paar uur op en dat voelde goed, zo kon ik de ergste hitte van mijn lijf houden, ik leek wel een Japanse, ja hallo, daar heb je weer de Guardian Civil, adios amigos, met mij alles goed, geen zorgen, drie man sterk. Het ging harder waaien, moest mijn plu/ parasol dichtmaken, er waren ook wat zandtornados, de lucht kreeg een andere kleur, dus tijd voor rusten was er niet. Ik liep de volgende heuvel af en toen wist ik het zeker, het was toch géén fata morgana, de albergue lag direct aan mijn voeten, niet nog 1 km meer te gaan maar 100 meter, direct inschrijven maar, €5,00 , zwembad achterom, en biertje. Kwam aan de praat met Steve uit Engeland, leuk mee gebabbeld , fijne gast. Het werd te gezellig, moest me nog douche, er zaten nu al 4 pelgrims aan onze tafel, komen Alex en de twee dames binnen, helemaal kapot, puf puf, kwam ik ook zo uitgewoond binnen strompelen. Toen kwam ineens de Hongaar de heuvel aflopen, oeps, hij deed inspectie vooraan in het dorp, en toen in de winkel aan de overkant, hij kocht niks, kijken hoe hij alles aan gaat pakken voor vannacht denk ik. Vreemde snuiter, ben niet bang voor hem, maar blijf wel op mijn hoede. Na de douche en de was nog een tijdje met wat mensen bij het zwembad gezeten. Om 18.30 uur kunnen de pelgrims 100 mt verderop eten voor een pelgrimsprijs. Ben mijn huiswerk voor morgen aan het maken, Leon de volgende grote plaats en waar het weer drukker gaat worden ligt op ongeveer 100 km vanaf hier, dat is toch nog even doorbijten op de meseta, heb me hierin even verrekend. Om 18.30 uur kwamen nog twee jonge meiden van de heuvel aflopen, uitgeteld. Het is zo verschrikkelijk heet in de slaapzaal, man of 14 denk ik. Prima onderkomen, niks mis mee. Later.