Dag 70 Valpromaro - Altopascio 34 km.

Even een reactie op de oordopjes van Marloes. Dit is het allereerste wat ik altijd klaar leg als ik vertrek, zal deze nóóit vergeten, maar tegen sommige geluiden zijn zelfs de beste oordoppen niet bestand. Een groepsfoto, afscheid en met een klein ontbijtje vertrokken we vanmorgen met ons drieën, Luca uit Milaan liep met ons mee, betekend de hele dag Italiaans aan mijn kop, hier is een ratelslang niks bij, het gaat maar door, gisterenavond heb ik mij verontschuldigd en ben naar de slaapkamer gegaan, hun met z'n 4e bla,bla,bla. En vanmorgen om 06.00 uur begon het weer, waar praten die mensen toch steeds over ????  Vaak komt het woord covid terug en dan denk ik, alweer !!!  Ik liet me terugzakken en liep mijn eigen tempo tot in het leuke stadje Lucca. Hier kreeg ik een berichtje waar we ons zouden treffen en wat zouden eten en drinken. Hierna kreeg ik van hun een rondleiding, ze waren er beide natuurlijk al eerder geweest. Het was idd een heel mooi stadje, genoeg touristen maar het viel gelukkig nog wel mee vond ik. In de Kathedraal mochten wij voor niks naar binnen omdat we pelgrims waren op vertoon van de covidpas, dit was de eerste keer dat ik die heb moeten laten zien, hier ook een stempel gekregen. Het was warm vandaag en na twee uur hielden we het voor gezien hier, we moesten nog 18 km tot het einde, en het werd natuurlijk steeds warmer. Met mij en mijn rugzak ging het goed, mijn eigen tempo aanhouden en alles komt goed. Danielle en Luca zijn voor mij aan het bellen voor na morgen voor slaapplekken, dit schijnt niet heel eenvoudig te zijn, heel veel zit al vol en schijnt al maanden vol te zitten, ook met dagwandelaars. Vanaf Lucca schijnt het een populair wandelgebied te zijn onder de Italianen, mooi en stevig, komen toch weer wat heuvels aan. Na Toscane over 4 dagen wordt het weer wat vlakker en rustiger, schijnt. Vanaf nu heb ik nog 17 etappe's te gaan van 33 km tot 14 km per etappe, ligt aan de zwaarte ervan. Hier in de hostel van Altopascio zitten op het moment 9 pelgrims, ligt erg afgelegen, maar gelukkig was er een ruimte waar je wat kon drinken, dus ik kreeg ook vandaag weer mijn welverdiende biertje. Hier wat zitten kijken naar de OLS, ga ik toch ook maar eens in de tuin bij de rest zitten, een leuk gezelschap blijkt, 2 meiden uit zuid-tirol die Duits spreken en vandaag zijn begonnen aan hun tocht naar Rome. Zie ik een vrouw naar buiten komen, ik kijk nog eens, ha die Liv uit Noorwegen, niet meer gezien vanaf Aosta geloof ik, wat leuk. Ze was al hier, zover ????  Nee, ze had de hele Po vlakte overgeslagen en de bus genomen, ze heeft geen mug gezien en is daarom al zo ver, ik was al heel verbaasd dat dit waar was, omdat ik verre afstanden had gelopen die zij nooit zou lopen. Een koppel uit Italië, 2 meiden, wij 3, een meid uit Zwitserland, en Liv,  het was een bere gezellige avond tijdens het dinner buiten, zo mogen ze me er nog 10 van geven. Met de 2 meiden heb ik nu nog 3 overnachtingen kunnen regelen, en dan zien we wel weer verder. Morgen voor Luca en Danielle de laatste wandeldag.