Dag 62 Saint-Server / Hagetmau 17 km

Na de daaglijkse ochtend rituelen, in een camper heb je met drie personen niet heel veel ruimte, maar we staan elkaar niet echt in de weg, weer gepakt en gezakt me laten afzetten naar mijn gisteren verlaten eindpunt, in Saint - Server op de markt. Maar het begon steeds harder te hoozen, het regende zoals wij het hier hebben vernoemd, kats & dogs. Waar ik in eerste instantie voor gekozen heb aan regenkleding, moest ik al gauw bijstellen. Peter & Marion veel plezier nog op jullie route, maar ja zij zaten droog, deze pelgrim moest erdoor. Tot ziens in Nederland en nog hartstikke bedankt voor alles, de twee duimen zijn vandaag voor jullie, dik verdiend. Ik liep op het plein te zoeken naar de pelgrims markering, er was trouwens markt, iedereen stond onder zeil, ik was de enige , met nog een pelgrim die ik tegen het lijf liep, die door de stortbui liepen. De pelgrim, Manuel uit Duitsland, liep met me mee, en al gauw zaten we op de route. Het was bar en boos wat er uit de lucht viel, je kan enkel maar verstand op nul zetten. Manuel heeft de hele tijd met me mee gelopen. Hij kent alleen de Duitse taal, en hij was ontzettend blij dat ik deze taal ook meester was, dus weer even onze oosterburen taal ophalen. Hoe hij dat overal doet met het Duits, is mij een raadsel, Franse begrijpen deze taal dus echt niet. Het was gelukkig geen lange rit vandaag, ook ivm mijn tenen, even wat dimmen, ja ik wil soms wel adviezen opvolgen beste lezers. Ging redelijk met de tenen, ik heb het verstand niet veel aangehad vandaag, enkel lopen , geen pauze, binnen komen was optie 1. Aangekomen in Hagetmau kwam er zelfs een klein flauw straaltje zon door. Mij was bekend dat het afhalen van de sleutel van de pelgrimsherberg op een andere locatie was dan ook zelfs maar in de omgeving van de herberg, maar om hier achter te komen zouden we toch eerst naar de herberg moeten lopen, waar we het adres dus wel van hadden, en idd op de deur stond, bij de sporthal /zwembad, helemaal aan de andere kant van het kleine stadje, wat omslachtig dit allemaal, waarom niet gewoon bij de kroeg op de hoek. Dus rechtsomkeerd. We waren bijna in het dorp stopt er een auto, een aardige Fransman met zoontje vraagt waar naar toe, ik had een foto genomen van het a4 tje op de deur, hij had het begrepen en we mochten instappen,
hij wilde ons wel brengen, Manuel vond zich te nat voor in de auto plaats te nemen en stelde voor om terug te lopen naar de herberg en daar op mij te wachten. Dus ik met de man naar de sporthal, toch idd nog een stukje rijden, hij ging zelfs mee naar binnen en kijk, stempel en code van de deur, de Duitser moest zich in eigen persoon melden, helaas voor je jongen, het is niet anders, ik werd door deze alleraardige Fransman voor de deur van de herberg terug afgezet, wat weer een leuke man, mijn dank was dan ook zeer groot, waarna we naar binnen konden, was eenvoudig maar oké, droger voor de kleren was zeeeer welkom, warm water voor douche, ook zeeer welkom, niks meer te wensen. Uurtje later liep ik naar het dorp en Manuel naar de sporthal, het was eindelijk droog, maar begon uiteindelijk weer flink te regenen, er zat niks anders op dan de kroeg in te duiken, zag Manuel even later voorbij lopen in de regen, heb hem maar uitgenodigd voor een thee, drinkt geen bier, geen echte Duitser dus,
nee, kwam uit Oost-Berlijn. Hierna nog even de bakker een vriendelijk bezoekje gebracht en de groenteboer ook, morgen zondag en maandag ook toe natuurlijk ivm Pinksteren, waarna ik nu even mijn beentjes aan t strekken ben, om 19.30 uur is de pizzeria open , en krijg ik een diner aangeboden van Manuel omdat ik hem zo goed geholpen heb vandaag, hij is erg gecharmeerd van de Nederlanders, zijn altijd uiters aardig en behulpzaam, ja zo zijn wij toch, ook tegen Duiters. Er zijn verder geen pelgrims meer gearriveerd. Ik heb hem wakker moeten maken, lag in een andere ruimte op een oor, we hebben heerlijk gegeten bij de pizzabakker. Ook een heel fijn gesprek gehad, vaak erg emotioneel, hij vertelde over zijn leven en zijn jeugd, waar hij erg onder geleden heeft, en nog steeds, was ook onderweg met een doel. Fijne avond gehad, maar t wordt al gauw weer bedtijd, kamer voor mezelf, geen bomenzagers, wel een feestje ergens in de straat, dus raam dicht helaas.