Dag 57 Vercelli - Mortara 36 km

25 juli 2021 - Mortara, Italië

Wat een klamme nacht, dat beloofd wat voor vandaag. Voor mijn ontbijt was goed gezorgd, yoghurt met cornflakes, koffie, jus, Beum kon er weer tegen. De vrijwilliger vanmorgen maakte een diepe buiging voor mijn tocht, chapeau en buen camino. Veronique was al ruim voor me weg, die ga ik niet meer zien. De stad uitlopen was een makkie, de brug over, dan rechtsaf en wederom de weidse rijstvelden in vandaag. De rijstvelden moeten natuurlijk overal onder water staan, maar tussen de rijstvelden staan ook maisvelden en die staan droog, dit wordt geleid door tal van beekjes over de gehele povlakte en hier zigzaggen de pelgrims doorheen, neem geen andere afslag of je loopt je vast tegen een andere beek. Hier zitten enorm mooie witte vogels met lange gebogen zwarte snavels, deze steltlopers vliegen weg zodra ze je zien. Gehoord dat hier 1200 ha aan rijstvelden ligt, das nogal wat. In Palestro had ik gezien dat hier een tap bij de kerk was, opeens hoor ik, Bea !!!  Nee hè, mijn grote vriendin. Bla bla bla in het Frans, Veronique s'il vous plaît, spreek geen Frans tegen me, maar ze gaat maar door. Ik spreek in het Engels terug en ze houd eindelijk op. Nee hè, ze loopt ook nog achter me aan, even tandje hoger Beum, nee hoor dit ging niet helpen ze bleef me volgen.  Waar heb ik dat eerder meegemaakt, naar Santiago was er ene David uit Letland die dit weken volhield. Ze bleef me volgen, in Robbio zag ik kans voor haar de bocht om te zijn een terras te nemen en haar voorbij zien lopen, ze zou hier toch blijven slapen ? denk toch te vroeg want het is nog geen 12.00 uur. Die cola die ik hier kreeg was een flesje van 200cl, het glas was super groot en vol met ijsblokjes, dan hoeft er idd niet veel cola meer bij. Na mijn korte pauze weer door de weidse velden van de po vlakte, ik denk nog wel een dag of 4 a 5. Met de muggen valt het mee moet ik zeggen dat is dan een meevaller, maar de zon was ook vandaag weer fel. Zondag vandaag, en dan is er in de morgen geen mens te zien, na de middag stromen de terrasjes weer vol en zitten ze al vroeg aan de wijn. Na een km of 25 nam ik nog maar eens een pauze, mijn voeten moesten gelucht worden, het leek wel een oven in mijn kistjes. Later zat Madam Veronique weer op me te wachten, ze had de autoweg genomen en liep weer achter me aan. Ik moet zeggen, ze zag er frisser uit dan ik, even een foto vragen, ja hoor dat wilde ze wel. In het volgende dorp bij de kerk wilde ik weer een pauze en liep zij door. Ze vroeg of ik gereserveerd had, dus we slapen weer op hetzelfde adres. In dit dorp was een schilderij gemaakt, met de km's erop naar Rome, dit zouden er nog 713 km moeten zijn, daar heb ik toch een hard hoofd in, dit moeten er meer zijn. Wat een kloote streek hier, dat hier überhaupt mensen wonen. Bij het station in Mortara zat Veronique op een bank te wachten, vanaf hier waren het nog 4 lange km's, verdomd ver als je al helemaal aan de pin bent. En laat het klooster nu helemaal aan de andere kant van het dorp liggen, tuurlijk. Bij aankomst werden we vriendelijk ontvangen door Franca de hostellero, na een rondleiding in het oude klooster met kapel moest ik toch eerst even bijkomen, we sliepen in een zaaltje op een strether, niet echt comfortabel maar toch. Veronique had geen contant geld en Franca reed wel even met haar naar de bank, ik had hier geen biertje dus of ik ook mee mocht, ik werd van tevoren gedropt bij de lidl en ze zouden me na aankoop van mijn bier hier weer oppikken, nog bijna werd haar auto hier aangereden. Om 19.00uur stond het eten op tafel, veel te veel natuurlijk, we kregen het niet op, en intussen belde mam me op hoe het me verging.  De was werd binnen gehaald, er werd nog gekeken voor een adres voor morgen, en dan de beentjes in de slaapzak, tijd voor de nodige rust, het was me het dagje wel, en weer een overnachting gescoord.  Nu mijn blog nog, ja ik heb het er maar druk mee. Ik zie dat ze een föne mee heeft, moet niet gekker worden. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marianne van den Berkmortel:
    25 juli 2021
    Wat kun jij toch mooi vertellen. Ik geniet er elke avond van. Ik heb jou nog nooit met een föhn gezien, ha, ha, ha. De foto's zijn weer prachtig. Wat heb ik respect voor jou. Jij komt er wel. 💪 Succes en geniet.
  2. Bruno Hannoir:
    26 juli 2021
    Bonjour Béa,
    Décidément tu ne sais pas marcher moins de 30 km.....
    Encore une grande et belle journée pour toi. Chaque jour passé te rapproche un peu plus de Rome. Tchiao.