Dag 44 Lausanne - Burier 30 km

Gisteravond kwam er nog laat een zwitser met hond bij ons kamp aan. Oscar die met zijn hond onderweg was naar Santiago en was nu vier dagen aan de wandel was, leuke gast. We hebben nog lang wakker gelegen na de overwinning van Italië gisteren, wat een feest op de camping. Vandaag dus lopen langs het meer, dacht even een rondje om het meer te lopen maar dit verliep toch anders. Het werd toch veel klimmen, weg van het meer want het zicht van boven was ook stukken mooier als beneden langs de weg, maar ik moest de kuiten er weer flink onderzetter.  Erg leuke dorpjes,  Bourg-en-lavaux was erg mooi, maar ik moest direct weer erg stijl omhoog, weer flink zweten dus. Aangekomen bij een panoramapunt waar nogal wat touristen kwamen, had ik een leuk gesprek met de wijnvrouw die hier met een stand stond voor de verkoop van haar wijnen, hier kwamen toch geregeld pelgrims langs zij ze, van haar kreeg ik een grote beker appelsap voor de nodige suikers omdat ik een kanjer was. Daar waar ik loop is het vrij hoog, dus ik denk dat de meeste pelgrims onderlangs lopen. De dorpjes zij erg leuk, soms is de klim dan ook niet voor niks geweest. Het weer was prachtig, weer een genietdag dus, er werd flink gewerkt in de druivenvelden waar ik langs liep. Aangekomen in Burier moest ik nog eerst even naar de super, wat is het hier in Zwitserland allemaal duur, je verschiet gewoon als je de prijzen ziet in de supermarkt, uit eten is nog duurder, dus vandaag lekker uit pak en blik, en dan nog 2 km naar de camping. Net 100 mt voor de camping trekt er nog een flinke onweersbui over, was net op tijd bij een bushokje. Dit duurde 20 min. De camping was klein maar ik lag bijna met mijn voeten in het meer, zo dichtbij, alleen maar tenten, geen caravans of campers. Eerst maar eens een biertje en daar mijn telefoon opladen, het miezelde toch nog een beetje en hier zat ik tenminste droog. Na een uurtje toch maar eens de tent opzetten, het scheelde niks want de tweede onweersbui begon toen ik net mijn luchtbed had opgeblazen, dus alles erin en hup rits dicht. Na deze onweersbui even douchen en de derde was al weer op komst, deze was echt heftig. Mijn tent is altijd lekdicht  geweest maar met deze buien, er stonden er een paar die het niet droog hebben gehouden. Kinderen huilen, het onweer weerkaatst hier tussen de bergen wat zelfs mij een akelig gevoel geeft. Het meer is heel onrustig, lijkt wel een tsunami. Jammer dat de tent geen ramen heeft, ik lig hier maar wat te luisteren en hoor mijn eigen adem niet eens zo hard slaat het op mijn tent. Denk nu al bedtijd.