Dag 12 Eisenbach - Vianden 18 km
10 juni 2021 - Vianden, Luxemburg
Bij het afrekenen op de camping zei de beheerder me vanmorgen dat het al direct flink klimmen was, nou dit had bij echt niet gelogen. Het was niet alleen al behoorlijk stijl en smal, het pad was begroeid met onkruid, je zag het pad amper liggen, mocht ik mijn voet ook maar iets buiten het paadje durven zetten bestond de kans dat ik helemaal naar beneden gleed. Brandnetels moest ik wegslaan, ik moest flink door de knieën of kruipen, anders kon ik er met mijn rugzak niet onderdoor, doornen, geen pretje om de dag te beginnen. Boven ook even de schade opnemen, 5 plekjes die ik had opengehaald. Zo, dat hebben we dan maar weer gehad. 5 kwartier gelopen en nog steeds had ik niet horizontaal gestaan. Blij boven bij de boerderij te zijn, hallo doggy, kom je mijn zweet en bloed aflikken. Eindelijk een recht stuk, kan ik even op adem komen,de zon is al vrij fel. Vervolgens weer het bos in en ik had hier het vermoeden, gezien mijn eerste blik en de lage dennenbossen, dat hier wel eens wild kon zitten, ik had het net gefilterd in mijn bovenkamer en er schiet een prachtig bronzen exemplaar aan me voorbij, magnifiek maar weer te laat. Mijn tijd komt nog wel. Hier ging het heel stijl naar beneden, zo klaar als een koe, moet je omhoog dan gaat het ook weer eens naar beneden, maar ik vind het hier toch wel weer erg pittig, veel op de rem met mijn stokken, een aanslag op de knieën weer vandaag, heel verkeerd voor jou knie, Peet. En nogmaals moest ik weer flink op en af, geen mens kom je hier tegen. Was bekaf en bij de derde klim koos ik een km of 4 voor de harde weg, met niet veel verkeer, schiet een beetje beter op dit. Bij de rivier de Our, die hier heel breed was, trof ik een visser, hier even een serieus vissersgesprek mee gevoerd, de regeltjes in Luxemburg zijn niet mals. Hierna nog maar eens een flinke klimmen door het woud genomen, verdomd wat pittig zeg, moet ook eens even lunchen, niet veel maar ik had nog wat mee van gisteren. Op het laatste stuk naar Vianden zag ik boven het talud een vos lopen, heb hem een tijdje gevolgd, pracht beest, te ver weg voor foto. Ook kwam ik nog langs een dam / krachtcentrale, ronde stalen trap naar boven, dit moest ik even zien vanuit het panoramapunt, de zak kon beneden blijven staan want er was toch verder niemand. In Vianden aangekomen zag ik al direct het prachtige kasteel liggen dat hier hoog torend boven het stadje, direct maar een foto van geschoten, denk dat dit het mooiste plekje hiervoor was. Hier zou ik mijn gastheer van vandaag eens bellen, de heer Cint vd Heuvel. Een paar weken geleden zaten we nog met de handbalvriendinnen bij elkaar, toen Marianne vroeg of ik ook door Vianden kwam, zij had hier een oom wonen, dat kwam verdomd goed uit, dit heeft Marianne voor mij geregeld. Na mijn belletje kwam Cint mij op de beeldenbrug in het dorpje ophalen en reden naar zijn vakantieverblijf net buiten de stad, hij woont zelf in Vianden. Toeval is dat het huisje aan mijn route ligt. Het betrof een landgoed van twee ha, vijverpartij en veel planten, bos en een heel erg leuk huisje, perfect voor Beum. Cint praat graag, is een Hollander maar woont bijna zijn hele leven al hier en de 80 al gepasseerd, en heeft dan ook veel verteld tijdens onze wandeling rondom de vijver, vissen voeren (forellen). Hier lopen vossen, hertjes, otters. Ik zit vanavond op ,,mijn,, terras met een verrekijker te genieten van dit overheerlijke domeintje. Ik kreeg ook nog een magnetronmaaltijd, pudding, en genoeg voor morgen. Zo, nu eerst even een kopje koffie, jaaaa, dat zijn jullie niet van mij gewend hé, klein minpuntje, geen biertje vandaag.
Prachtige 📷 kiekjes.
(en Marloes, geef de hond maar een knuffel )
Je doet het super Bea🌻 De zon doet goed haar best maar voor jou zal het wel wat minder mogen .We volgen je enne 👍👍👏👏
Petje af voor de klim.