Dag 1, Panningen-Thorn, 27 km

Om 09.30uur zou er een kleine delegatie arriveren om me uit te wuiven voor mijn tocht. Aan het weer ging het vandaag niet liggen, strak blauwe lucht. Mam,Peet,Paul,Truus, Flo en Resi maakte er nog een klein feestje van door nog wat confetti de lucht in te schieten. Bedankt voor dit verrassend afscheid. Truus en Resi liepen nog een stukje mee, waarna ik de bossen richting Roggel inliep. Hier kwam ik Jaqueline tegen, ook aan de wandel, en een toekomstige pelgrim. De omgeving is me wel bekent, geregeld gelopen hier de afgelopen maanden. Roggel, Heytse, rustplaats, Baexem, Grathem, waar intussen veel fietsers na het eten de weg op gaan waar het vanmorgen nog redelijk rustig was, buiten recreatie park de Leistert waar ik doorheen liep, volgens mij he-le-maal uitverkocht, tuurlijk, eindelijk zit het weer eens mee.  De rugzak : dat is nog even wennen.  Met tentje en luchtmatras zit er toch 13kg in. Hier zit wel een kleine hoeveelheid water en eten bij. Mijn lichaam moet dit nog gaan accepteren, net zoals aan veel andere dingen, maar komt goed, ik ga er goed naar luisteren.  In een vrij rustig tempo doorgelopen naar Thorn, niks bijzonders onderweg,  alleen prachtige natuur wat welig groeit en bloeit. Bij aankomst een pastasalade gekocht bij de Aldi, en een biertje bij de frietbak, relaxen in het park. Kan natuurlijk ook een terras pakken, maar dan was ik veel duurder uit geweest, op de centjes passen Beum, de weg is nog héééél erg lang. Ik sprak een echtpaar aan om van mij een foto te nemen, met mijn camera natuurlijk,  waren dit Duitse pelgrims, ooit naar Lyon gelopen, weer even fijn gespreksstof gehad.  Ben enkele dagen in de weer geweest voor een slaapplek op deze afstand, ongeveer 25-30 km, in Roermond werd verbouwd, in Wessem deden ze het niet meer, in Maasbracht werd ook verbouwd, lekker dit, dacht ik. Een optie van vier jaar geleden was er nog, toen heb ik geslapen in Thorn, nou wilde ik eens andere route lopen, maar ik was meer dan welkom, ze kende me nog, maar ik kon pas om 18.30 uur terecht. Gelukkig was het prachtig weer en ben ik lekker in het park mijn rug en benen gaan strekken. Het werd steeds rustiger, de touristen vertrokken weer. Heb hier nog met een oud vrouwtje de dag doorgenomen die aan een ommetje bezig was met haar rollator en ook even aan het uitrusten was, net als ik. Ik lag met de benen omhoog, nee dat deed ze me niet meer na. ( mijn mam wel hoor) Maar o,o, ik moest toch maar oppassen onderweg voor de grote boze wolf.  Aldje, mijn gastvrouw,  was thuis op de afgesproken tijd, en na een leuk gesprek heerlijk onder de douche. Aan de slaapkamer was niks veranderd, ik was de eerste gast weer in 1,5 jaar.  Aldje haar vriend was op visite, we hebben gezellig de avond door gebabbeld dit onder het genot van een heerlijk ijsje met vers fruit.