Dag 90 Herrerias / Triacastela 31 km

Was wat grijs vanmorgen bij vertrek, dus geen zomer uniform nog, maar voor morgen zit het er wel aan te komen. Herrerias lag al op 650 m, en het zou hierna flink stijgen. De paden waren slecht begaanbaar en er liepen nog een tiental achterblijvers van de grote groep Spaanse jeugd te zeulen, en maar praten, en niet gewoon , maar met een decibel van waar je bij ons een proces verbaal voor kan krijgen voor openbare geluidsoverlast. Spanjaarden praten altijd met een aantal octaven hoger. Over deze smalle paden lopen, je kunt ook een paard huren in het dorp, en dit hiermee proberen. Het werd steeds kouder, boven op de berg waaide het hard, ik liep in de nevel/ wolken. In O Cebreiro aangekomen, hier was vroeger een van de meest belangrijkste ziekenhuizen voor pelgrims gelegen, er liggen nog van die oude ronde huizen, met ook ronde daken natuurlijk, pallozas genoemd, en zijn 2.500 jaar oud, Celtische gebouwen. Ik vertelde gisteren dat ik al in Galicie was, nee daar ben ik vandaag pas ingewandeld, toont een grenssteen aan in O Cebreiro, even door een van de Spaanse studenten een foto laten maken. In Hospital da Condesa liep je letterlijk door de koeienstront, die werden door het dorp naar de wei geleidt en terug naar de stal, mensen zijn niet anders gewend. Het was heerlijk rustig vandaag, en het werd smiddags heerlijk weer, de zon scheen, ik kwam weer bij Rijk en we besloten lunch te kopen in de ,, super ,, en weer op z'n Frans te picknicken, bij de kerk in Viduedo. Hierna heb ik er de pas in gezet en het werd wondermooi , mooi weer voor veel foto's te maken, kon mijn hart ophalen met allemaal die oude dorpjes. Een Duitse meid, die in Nederland heeft gewerkt en een beetje Nederlands spreekt liep nog een stuk met me over, ze zit onder de bedwantsen, vreselijk als je dit overkomt, zijn beestjes die je niet ziet maar meeneemt uit de herberg ergens, dan zit alles vol en kun je de lol op, zitten in matrassen, ze heeft haar slaapzak laten ontsmetten maar de kans dat ze nog besmet is is groot,
ze zit zelf ook onder de bulten, net muggen. In Triacastela op zoek naar een herberg, ik zag enkele grote met veel jongeren, doorlopen dus, een leuke kleine, maar die was vol, ik werd door deze vrouw doorgestuurd naar Berce do Camino, 27 bedden in verschillende ruimtes. Zag er goed en proper uit, weer onderdak voor een nacht. Ben even broodjes gaan halen voor morgenvroeg en de bank moest weer overvallen worden. Kreeg geen geld, deed ik iets verkeerd ?? Ik wist dat Rijk 500 mt terug een aubergue had gevonden, en vroeg hem of hij mij wat wil storten, ik ben naar hem toegelopen, natuurlijk moet er dan eerst een biertje gedronken worden, was er al bang voor, proost daar gatie weer. Hier konden we ook eten, dus dat maar direct erbij gedaan. Terug bij de geldautomaat samen, nee mijn pasje werd niet geaccepteerd, Rijk moest me even voorschieten, daar heb je toch caminovrienden voor, niet over in zitten, komt allemaal goed. Bij terugkomst op mijn kamer was alles vol, twee dames erbij, ik denk aan de taal te horen dicht bij Rusland, 6 personen op een vrij grote kamer, heb het anders gehad. Hier kan ik mee leven, maar de bedden kraken behoorlijk, dit wordt een nachtje pluggen, en morgen, weer een heerlijk dagje wandelen in Galicie, heb er nu al zin in. Er zijn natuurlijk lezers
die niet van wandelen houden, hoe ik het vol hou, ja toch vraag ik me dat zelf ook wel eens af, t wandelen wordt ik niet moe, de rest erom heen ben ik wel eens zat, dat reageer ik dan even af op het blog, of een passant, of Rijk natuurlijk, net wat er voor handen is, en dan kan het wel weer. Santiago staat nu om de paar honderd meter aangegeven op kilometerpalen, ik wil ze eigenlijk helemaal niet zien maar ze staan zo in het zicht, want Santiago is niet mijn eindbestemming. Ik ga me nu voorbereiden voor mijn nachtrust voor de 90ste slaapplaats, ja in 90 verschillende bedden geslapen de afgelopen 3 maanden, morgen 2 juli ben ik precies 3 maanden onderweg. Later.